فروغلطانیدن. [ ف ُ غ َ دَ ] ( مص مرکب ) بسوی پایین غلطانیدن. به پائین انداختن از بلندی : اسود شمشیر برحنظله زد و از سر کوه فروغلطانید. ( تاریخ بلعمی ).
