فرو زدودن

لغت نامه دهخدا

فروزدودن. [ ف ُ زَ / زِ / زُ دو دَ ] ( مص مرکب ) زدودن. ستردن :
اکنون که از تو بنهفت آن بت رخ زدوده
آن به که مهر او را از دل فروزدایی.
ناصرخسرو.
اکنون مردم شوی گر از دل
دیوی بخرد فروزدایی.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

زدودن . ستردن

پیشنهاد کاربران

بپرس