مجمعی از ادیبان و فاضن که در خردادماه ۱۳۱۴ ه ش . در تهران تشکیل شد . اساسنامه آن در جلسه ۲۹ اردیبهشت۱۳۱۴ بتصویب هیئت دولت رسیدو در تارسخ پنجم خرداد ۱۳۱۴ بوزارت معارف ابغ شد پس از آنکه اساسنامه فرهنگستان بتصویب رسید دو قسم عضو [ پیوسته ] و [ وابسته ] برای این موسسه در نظر گرفته شد . اولین جلسه رسمی فرهنگستان روز دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۳۱۴ در عمارت سابق دانشکده حقوق و علوم سیاسی بریاست مرحوم محمد علی فروغی رئیس الوزرای وقت و بعضویت ۲۴ تن از پیوستگان تشکیل یافت . در سنوات بعد بر شماره اعضائ پیوسته فرهنگستان افزوده گردید و اعضای پیوسته آن به ۴۱ تن رسید . از جلسه چهاردهم ( ۱٠ شهریور ماه ۱۳۱۴ ) مدرسه عالی سپهسار [ دانشکده معقول ومنقول ] مقر فرهنگستان شد و از آن تاریخ تا ۱۳۲۱ که عمارت مخصوصی در جنب دانشکده مذکور برای فرهنگستان بنا گردید جلسات فرهنگستان در آن مکان تشکیل می یافت واهم وظایف آن عبارت بود از : ۱ اختیار الفاظ و اصطحات در هر رشته از رشته های زندگانی باسعی در این که حتی امکان فارسی باشد . ۲ - پیراستن زبان فارسی از الفاظ نامتناسب . ۳ - تهیه دستور زبان و استخراج و تعیین قواعد برای وضع لغات فارسی و اخذ یا رد لغات خارجی . ۴ - جمع آوری لغات و اصطحات و اشعار و امثال و قصص ونوادر و ترانه های ویتی .۵ - تشویق شعرا و نویسندگان در ایجاد شاهکارهای ادبی . ۶ - تشویق دانشمندان بتالیف و ترجمه کتب سودمند بفارسی فصیح و مانوس . ۷ - مطالعه در اصح خط فارسی . فرهنگستان پس از شهریور ۱۳۲٠ بتدریج ضعیف و سپس تعطیل گردید پس از آن به عمل آمد که ثمری نبخشید تا اینکه باخره فرهنگستان زبان ایران در آبان ماه ۱۳۴۹ شمسی بنیاد نهاده شد .
