فرهنگ لینربندکرامیک ( آلمانی: Linearbandkeramik culture ) یا فرهنگ سفالکاری خط راست ( به انگلیسی: Linear Pottery culture ) یک افق باستان شناختی در اروپای دوران نوسنگی است که بین سالهای ۵۵۰۰ و ۴۵۰۰ پ. م. در اوج شکوفایی خود بود.
تمرکز این فرهنگ در دانوب میانی، البهٔ علیا و میانی، و راین بالا و میانی بود. این فرهنگ نمایندهٔ رویدادی بزرگ در گسترش اولیهٔ کشاورزی در اروپا بود. سفال هایی که وجه تسمیهٔ این فرهنگ هستند شامل جام ها، کاسه ها، کوزه ها، و پارچ های سادهٔ بدون دسته می شدند.
محوطه های مهم این فرهنگ عبارتند از نیترا در اسلواکی; Bylany در جمهوری چک; Langweiler و تسویکا در آلمان; برون ام گبیرگه در اتریش; Elsloo, سیتارد، لیندنتال ( کلن ) , الدینهاوین، فلومبورن، و Rixheim در راین؛ Lautereck و Hienheim در دانوب علیا، و Rössen و Sonderhausen در البهٔ میانی.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتمرکز این فرهنگ در دانوب میانی، البهٔ علیا و میانی، و راین بالا و میانی بود. این فرهنگ نمایندهٔ رویدادی بزرگ در گسترش اولیهٔ کشاورزی در اروپا بود. سفال هایی که وجه تسمیهٔ این فرهنگ هستند شامل جام ها، کاسه ها، کوزه ها، و پارچ های سادهٔ بدون دسته می شدند.
محوطه های مهم این فرهنگ عبارتند از نیترا در اسلواکی; Bylany در جمهوری چک; Langweiler و تسویکا در آلمان; برون ام گبیرگه در اتریش; Elsloo, سیتارد، لیندنتال ( کلن ) , الدینهاوین، فلومبورن، و Rixheim در راین؛ Lautereck و Hienheim در دانوب علیا، و Rössen و Sonderhausen در البهٔ میانی.
wiki: فرهنگ لینربندکرامیک