فرهنگ آذری ها بر حسب مناطق جغرافیایی محل زندگی خود تحت نفوذ فرهنگ اسلامی - اروپایی با میراث تمدن اقوام ایرانی و مردمان ترک می باشد. با توجه به سلطه روسیه بر بخش هایی جنوبی قفقاز، آذربایجانی های آن خطه از فرهنگ روسی نیز بهره مند شده اند.
... [مشاهده متن کامل]
آذربایجانی ها در قفقاز از لحاظ فرهنگی و نیز لهجه گفتاری ترکی آذربایجانی به هم وابستگی شدیدی دارند، و عموماً نیز در یک دیگر قرار می گیرند.
سابقه حضور بشر در جمهوری آذربایجان به هزاران سال قبل باز می گردد. کاوش های غار آزیخ در بخش فضولی وجود آثاری از زندگی بشر به قدمت ۳۵۰ تا ۴۰۰ هزار سال را نشان می دهد. سنگ نگاره های قبوستان نیز تاریخی ۱۲ هزارساله دارند.
در قرن نهم قبل از میلاد سکاها در این ناحیه ای که هم اکنون جمهوری آذربایجان نامیده می شود، سکنی گزیدند. به دنبال آنان مادها و سپس هخامنشیان به رهبری کوروش بر منطقه حاکم گشتند. با حمله اسکندر دوران حکمرانی حاکمان وابسته به او در منطقه آغاز شد اما در دوره هایی حاکمان محلی با دادن خراج حکومت های محلی خود را برپا می داشتند.
در فاصله قرن اول تا سوم میلادی رومیان بر این منطقه مسلط شدند و نام آن را آلبانیا نهادند در این دوران پادشاهی مسیحی آلبانیای قفقاز پدیدار شد اما در سال ۲۵۲ - ۲۵۳ پس از میلاد به دست شاپور اول ساسانی افتاد. کشمکش برای به دست گرفتن کنترل منطقه بین رومیها، پادشاهان ساسانی و حکام محلی ادامه داشت. و قدرت بین آن ها دست به دست می شد.
در زمان ظهور اسلام سلسله مسیحی مهرانی ها در آلبانیای قفقاز حاکم بودند. آنان همواره توسط ترکان خزر از شمال و اعراب از جنوب مورد تهدید واقع می شدند. اعراب مسلمان پس از شکست دادن رومیان و ساسانیان به سوی آذربایجان لشکرکشی کردند و پس از درهم شکستن مقاومت مسیحیان به رهبری جوانشیر در سال ۶۶۷ میلادی بر این ناحیه حاکم شدند.
در اوایل قرن پنجم شمسی حکومت ترک تبار غزنویان بر قسمتی از منطقه مسلط شد. بدنبال غزنویان سلجوقیان که نیز حکومتی ترک تبار بودند بر منطقه حاکم شدند
از اواخر قرن دوم شمسی شروانشاهان حکومت منطقه آذربایجان را در دست گرفتند. آنان با آمدن سلجوقیان نیز بر مسند قدرت باقی ماندند. چرا که به آنان خراج می دادند. این سلسله تا زمان انقراضش در سال ۹۱۷ خورشیدی ( ۹۴۵ قمری ) به دست شاه تهماسب یکم صفوی، در قسمت هایی از آذربایجان به ویژه ناحیه شمال شرقی این جمهوری به صورت حاکمان محلی حکمرانی می کردند.
... [مشاهده متن کامل]
آذربایجانی ها در قفقاز از لحاظ فرهنگی و نیز لهجه گفتاری ترکی آذربایجانی به هم وابستگی شدیدی دارند، و عموماً نیز در یک دیگر قرار می گیرند.
سابقه حضور بشر در جمهوری آذربایجان به هزاران سال قبل باز می گردد. کاوش های غار آزیخ در بخش فضولی وجود آثاری از زندگی بشر به قدمت ۳۵۰ تا ۴۰۰ هزار سال را نشان می دهد. سنگ نگاره های قبوستان نیز تاریخی ۱۲ هزارساله دارند.
در قرن نهم قبل از میلاد سکاها در این ناحیه ای که هم اکنون جمهوری آذربایجان نامیده می شود، سکنی گزیدند. به دنبال آنان مادها و سپس هخامنشیان به رهبری کوروش بر منطقه حاکم گشتند. با حمله اسکندر دوران حکمرانی حاکمان وابسته به او در منطقه آغاز شد اما در دوره هایی حاکمان محلی با دادن خراج حکومت های محلی خود را برپا می داشتند.
در فاصله قرن اول تا سوم میلادی رومیان بر این منطقه مسلط شدند و نام آن را آلبانیا نهادند در این دوران پادشاهی مسیحی آلبانیای قفقاز پدیدار شد اما در سال ۲۵۲ - ۲۵۳ پس از میلاد به دست شاپور اول ساسانی افتاد. کشمکش برای به دست گرفتن کنترل منطقه بین رومیها، پادشاهان ساسانی و حکام محلی ادامه داشت. و قدرت بین آن ها دست به دست می شد.
در زمان ظهور اسلام سلسله مسیحی مهرانی ها در آلبانیای قفقاز حاکم بودند. آنان همواره توسط ترکان خزر از شمال و اعراب از جنوب مورد تهدید واقع می شدند. اعراب مسلمان پس از شکست دادن رومیان و ساسانیان به سوی آذربایجان لشکرکشی کردند و پس از درهم شکستن مقاومت مسیحیان به رهبری جوانشیر در سال ۶۶۷ میلادی بر این ناحیه حاکم شدند.
در اوایل قرن پنجم شمسی حکومت ترک تبار غزنویان بر قسمتی از منطقه مسلط شد. بدنبال غزنویان سلجوقیان که نیز حکومتی ترک تبار بودند بر منطقه حاکم شدند
از اواخر قرن دوم شمسی شروانشاهان حکومت منطقه آذربایجان را در دست گرفتند. آنان با آمدن سلجوقیان نیز بر مسند قدرت باقی ماندند. چرا که به آنان خراج می دادند. این سلسله تا زمان انقراضش در سال ۹۱۷ خورشیدی ( ۹۴۵ قمری ) به دست شاه تهماسب یکم صفوی، در قسمت هایی از آذربایجان به ویژه ناحیه شمال شرقی این جمهوری به صورت حاکمان محلی حکمرانی می کردند.
