فرهنگ برادوستی

[ویکی فقه] فرهنگ برادوستی، قدیمترین فرهنگ پارینه سنگی جدید در کوهپایه های زاگرس بود.
این واژه را نخستین بار سولکی در ۱۳۳۶ ش، پس از حفاری غار شانیدر در کوههای برادوست (در کردستان یا شمال عراق، رَواندوز) به کاربرد.

قدمت فرهنگ برادوستی
گاهنگاری آثار برادوستی قدمت این فرهنگ را بین ۳۸۰۰۰ـ۱۹۰۰۰ ق م نشان می دهد.
پاره ای از صاحبنظران احتمال داده اند که این فرهنگ قدیمترین فرهنگ پارینه سنگی جدید در آسیای مرکزی، افغانستان و شبه قاره هند باشد.

فرهنگ برادوستی در کوهپایه های زاگرس
تاکنون در حدود شش اجتماع متعلق به فرهنگ برادوستی در کوهپایه های زاگرس مشخص شده که پنج اجتماع در ایران و یک اجتماع در عراق بوده است.
در حال حاضر، تعیین دقیق شمارِ محلهای باستانی متعلق به این فرهنگ مشکل است، اما آثار پراکنده آن را می توان در سراسر کوههای زاگرس یافت؛ از جمله در شمال کوه زاگرس که قدمت ابزارهای به دست آمده متعلق به این دوره در آن جا به ۳۴۰۰۰ تا ۲۴۰۰۰ سال قبل می رسد.
شمالیترین نقطه ایران که آثار این فرهنگ در آن یافت شده غار خَر (نزدیک بیستون) واقع در بخش مرکزی زاگرس ( کرمانشاه و لرستان امروزی) است.

از جمله یافته های هاو درباره فرهنگ برادوستی
...