فرهاد فخرالدینی ( زادهٔ ۲۱ اسفند ۱۳۱۶ ) موسیقی دان، آهنگساز و رهبر ارکستر اهل ایران است. او آثار مشهوری را برای موسیقی متن فیلم های سینمایی و مجموعه های تلویزیونی ساخته است که سربداران، امام علی و بوعلی سینا از جمله آن ها هستند. او ارکستر ملی ایران را در سال ۱۳۷۷ بنیان گذاری و آن را به مدت ۱۱ سال رهبری کرد و اکنون نیز یکی از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران است.
... [مشاهده متن کامل]
فرهاد فخرالدینی، ۲۱ اسفند ۱۳۱۶ در گده بی، نزدیک به گنجه در آذربایجان شوروی متولد شد. پدرش اهل اسکو و مادرش اهل گنجه بود. دو ماه پس از تولدش، خانوادهٔ فخرالدینی به شهر زنوز در استان آذربایجان شرقی، مهاجرت کردند و مدت کوتاهی در خانهٔ خواهرِ پدر، ساکن شدند. پس از آن به تبریز مهاجرت کردند. پدرش محمدعلی فخرالدینی متخلص به «محزون» ( زاده ۱۳۶۵–درگذشته ۱۲۷۸ ) ، از شعرای آذربایجان بود که نزد مردم آن سرزمین از احترام خاصی برخوردار بود.
فخرالدینی نواختن ویلون را از کودکی آغاز کرد. و تحصیلات موسیقی اش را در هنرستان عالی موسیقی ملی و «مؤسسه موسیقی شناسی» - که تنها برای یک دوره چهار ساله در سال های دههٔ ۴۰ در تهران بنیاد شده بود - گذراند هنوز تحصیلاتش در هنرستان عالی به پایان نرسیده بود که از طرف حسین دهلوی ( ریاست وقت هنرستان ) به تدریس در آن جا دعوت شد. از سال ۱۳۴۲ تا زمان بازنشستگی در هنرستان و هنرکده موسیقی ملی به تدریس موسیقی اشتغال و همچنین به عنوان نوازنده ویلن در ارکستر گلها و ارکسترهای دیگر همکاری داشته است. از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۸ رهبر ارکستر بزرگ رادیو و تلویزیون بوده است. در سال ۱۳۵۲ همهٔ ارکسترهای موجود در سازمان رادیو تلویزیون در هم ادغام شدند و ارکستر بزرگ سازمان را به وجود آوردند. در مسابقه ای که برای گزینش رهبر این ارکستر برگزار شد، فخرالدینی بیشترین امتیاز را آورد و از آن سال تا سال ۱۳۵۸ سرپرستی و رهبری ارکستر رادیو و تلویزیون ملی را بر عهده داشت. وی در طول فعالیت حرفه ای خود با افراد بسیاری از جمله حسین دهلوی، مصطفی پورتراب، احمد پژمان، روح الله خالقی، جواد معروفی، مرتضی حنانه، فریدون ناصری همکاری داشته است.
از اساتیدی که فخرالدینی نزد آن ها موسیقی را فراگرفته می توان به احمد مهاجر، ابوالحسن صبا، علی تجویدی ( در رشته ویولن و موسیقی ردیف ایرانی ) ، ملیک اصلانیان ( در اصول تئوری موسیقی و هارمونی و تجزیه و تحلیل موسیقی کلاسیک ) ، مهدی برکشلی ( در تجزیه و تحلیل موسیقی ایرانی ) و خاچی خاچیک اشاره کرد. از جمله شاگردان او نیز می توان به حسین علیزاده، محمد حق گو، علی اکبر قربانی، اشاره کرد.
... [مشاهده متن کامل]
فرهاد فخرالدینی، ۲۱ اسفند ۱۳۱۶ در گده بی، نزدیک به گنجه در آذربایجان شوروی متولد شد. پدرش اهل اسکو و مادرش اهل گنجه بود. دو ماه پس از تولدش، خانوادهٔ فخرالدینی به شهر زنوز در استان آذربایجان شرقی، مهاجرت کردند و مدت کوتاهی در خانهٔ خواهرِ پدر، ساکن شدند. پس از آن به تبریز مهاجرت کردند. پدرش محمدعلی فخرالدینی متخلص به «محزون» ( زاده ۱۳۶۵–درگذشته ۱۲۷۸ ) ، از شعرای آذربایجان بود که نزد مردم آن سرزمین از احترام خاصی برخوردار بود.
فخرالدینی نواختن ویلون را از کودکی آغاز کرد. و تحصیلات موسیقی اش را در هنرستان عالی موسیقی ملی و «مؤسسه موسیقی شناسی» - که تنها برای یک دوره چهار ساله در سال های دههٔ ۴۰ در تهران بنیاد شده بود - گذراند هنوز تحصیلاتش در هنرستان عالی به پایان نرسیده بود که از طرف حسین دهلوی ( ریاست وقت هنرستان ) به تدریس در آن جا دعوت شد. از سال ۱۳۴۲ تا زمان بازنشستگی در هنرستان و هنرکده موسیقی ملی به تدریس موسیقی اشتغال و همچنین به عنوان نوازنده ویلن در ارکستر گلها و ارکسترهای دیگر همکاری داشته است. از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۸ رهبر ارکستر بزرگ رادیو و تلویزیون بوده است. در سال ۱۳۵۲ همهٔ ارکسترهای موجود در سازمان رادیو تلویزیون در هم ادغام شدند و ارکستر بزرگ سازمان را به وجود آوردند. در مسابقه ای که برای گزینش رهبر این ارکستر برگزار شد، فخرالدینی بیشترین امتیاز را آورد و از آن سال تا سال ۱۳۵۸ سرپرستی و رهبری ارکستر رادیو و تلویزیون ملی را بر عهده داشت. وی در طول فعالیت حرفه ای خود با افراد بسیاری از جمله حسین دهلوی، مصطفی پورتراب، احمد پژمان، روح الله خالقی، جواد معروفی، مرتضی حنانه، فریدون ناصری همکاری داشته است.
از اساتیدی که فخرالدینی نزد آن ها موسیقی را فراگرفته می توان به احمد مهاجر، ابوالحسن صبا، علی تجویدی ( در رشته ویولن و موسیقی ردیف ایرانی ) ، ملیک اصلانیان ( در اصول تئوری موسیقی و هارمونی و تجزیه و تحلیل موسیقی کلاسیک ) ، مهدی برکشلی ( در تجزیه و تحلیل موسیقی ایرانی ) و خاچی خاچیک اشاره کرد. از جمله شاگردان او نیز می توان به حسین علیزاده، محمد حق گو، علی اکبر قربانی، اشاره کرد.
