فرنگی باف

لغت نامه دهخدا

فرنگی باف. [ ف َ رَ ] ( نف مرکب ) آنکه بطرز فرنگی ها چیز میبافد. || ( ن مف مرکب ) پارچه یا هر منسوج دیگر که بشیوه فرنگی بافته شود.

فرهنگ فارسی

آن که به طرز فرنگی ها چیز می بافد . یا پارچه یا هر نوع منسوج دیگر که به شیوه فرنگی بافته شود .

پیشنهاد کاربران

بپرس