فرنچ گیولای ( به انگلیسی: Ferenc Gyulay ) زاده ۱ سپتامبر ۱۷۹۹ وفات ۱ سپتامبر ۱۸۶۸، معروف به فرنچ گیولای، فرنچ گیولاژ، یا فرانتس گیولائی، یک نجیب زاده مجارستانی بود که به عنوان فرماندار اتریش در لمباردی ونتیا خدمت می کرد و فرمانده ارتش اتریش را در نبرد ماژنتا برعهده گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
گیولای در تاریخ ۱ سپتامبر ۱۷۹۹ در پشت، پادشاهی مجارستان متولد شد.
در سال ۱۸۱۶ در سن هفده سالگی به عنوان ستوان در گردان ۶۰ پیاده پدرش خدمت کرد. در سال ۱۸۲۰ او به عنوان یک ستوان رده بالا به هسه - همبورگ منتقل شد. یک سال بعد به درجه سروان در اولان ارتقا یافت. در سال ۱۸۲۶ او به عنوان فرمانده تیپ هوسار وورتمبرگ منصوب شد و اندکی بعد در سال ۱۸۲۹ به مقام فرمانده جانشین پیاده نظام هسه - همبورگ دست یافت. در سال ۱۸۳۱ او به درجه سرهنگ ارتقا یافت و در سال ۱۸۳۸ به درجه ای معادل سپهبد رسید. در سال ۱۸۴۶ همچنان به عنوان مقام بلندپایه نظامی در گردان ۳۳ پیاده خدمت می کرد. در سال ۱۸۴۷، او فرمانده و کاپیتان نظامی در نزدیکی تریست بود.
اولین مأموریت گیولی در زمان جنگ در سال ۱۸۴۸ با وقوع انقلاب های ۱۸۴۸ انجام شد. ابتدا او باید با تهدید انقلاب های موجود از سوی ایالت های ایتالیایی در پولا روبرو می شد. او مجبور بود از ناوگان شاهنشاهی مستقر در پولا که توسط نیروهای شورشی در معرض اشغال بود دفاع کند. او بلافاصله ملوانان ایتالیایی الاصل را از وظایف خود خلع کرد و به فرماندهان دیگر کشتی ها تذکر برای اخراج ملوانان ایتالیایی را داد. وی شهرهای تریسته و پولا را در حالت دفاعی قرار داد. او خدمه های کشتی های تجاری را به جای ملوانان ایتالیایی که توسط خود او اخراج شده بودند به خدمت گرفت. او یک اسکادران قایق موقت را نیز به خوبی سازماندهی کرد. گیولای نیروهای عقب نشینی شده از ونیز را در ایزونزو جمع کرد. تلاشهای او مانع از حمله ناگهانی ناوگان مشترک ناپولیتن - ساردین به بنادر اصلی در ایستریا شد. نبرد کاستوسا و اقدامات درست گیولای فشار را بر خط ساحلی دریای آدریاتیک که توسط انقلابیون تهدید می شد کاهش داد.
در سال ۱۸۴۹ گیولی به درجه ای معادل ارتشبد ارتقا یافت. در تابستان همان سال توسط امپراتور فرانتس یوزف به عنوان وزیر دفاع امپراتوری اتریش منصوب شد. و بدین ترتیب او در انقلاب مجارستان ۱۸۴۸ شرکت کرد. گیولای در ۲۸ ژوئن در محاصره راآب در جریان نبرد کوماروم قرار گرفت، اما خیلی زود نبرد را در مراحل اولیه آن ترک کرد، علت آن تا حدودی مربوط می شد به تصمیم های امپراتور فرانتس ژوزف و فرمانده جانشین او گرون در عدم توجه به پیشنهادها و دستورهای وی به عنوان وزیر دفاع. او به میلان منتقل شد تا مسئولیت لشکر ۵ ارتش را بر عهده بگیرد.
... [مشاهده متن کامل]
گیولای در تاریخ ۱ سپتامبر ۱۷۹۹ در پشت، پادشاهی مجارستان متولد شد.
در سال ۱۸۱۶ در سن هفده سالگی به عنوان ستوان در گردان ۶۰ پیاده پدرش خدمت کرد. در سال ۱۸۲۰ او به عنوان یک ستوان رده بالا به هسه - همبورگ منتقل شد. یک سال بعد به درجه سروان در اولان ارتقا یافت. در سال ۱۸۲۶ او به عنوان فرمانده تیپ هوسار وورتمبرگ منصوب شد و اندکی بعد در سال ۱۸۲۹ به مقام فرمانده جانشین پیاده نظام هسه - همبورگ دست یافت. در سال ۱۸۳۱ او به درجه سرهنگ ارتقا یافت و در سال ۱۸۳۸ به درجه ای معادل سپهبد رسید. در سال ۱۸۴۶ همچنان به عنوان مقام بلندپایه نظامی در گردان ۳۳ پیاده خدمت می کرد. در سال ۱۸۴۷، او فرمانده و کاپیتان نظامی در نزدیکی تریست بود.
اولین مأموریت گیولی در زمان جنگ در سال ۱۸۴۸ با وقوع انقلاب های ۱۸۴۸ انجام شد. ابتدا او باید با تهدید انقلاب های موجود از سوی ایالت های ایتالیایی در پولا روبرو می شد. او مجبور بود از ناوگان شاهنشاهی مستقر در پولا که توسط نیروهای شورشی در معرض اشغال بود دفاع کند. او بلافاصله ملوانان ایتالیایی الاصل را از وظایف خود خلع کرد و به فرماندهان دیگر کشتی ها تذکر برای اخراج ملوانان ایتالیایی را داد. وی شهرهای تریسته و پولا را در حالت دفاعی قرار داد. او خدمه های کشتی های تجاری را به جای ملوانان ایتالیایی که توسط خود او اخراج شده بودند به خدمت گرفت. او یک اسکادران قایق موقت را نیز به خوبی سازماندهی کرد. گیولای نیروهای عقب نشینی شده از ونیز را در ایزونزو جمع کرد. تلاشهای او مانع از حمله ناگهانی ناوگان مشترک ناپولیتن - ساردین به بنادر اصلی در ایستریا شد. نبرد کاستوسا و اقدامات درست گیولای فشار را بر خط ساحلی دریای آدریاتیک که توسط انقلابیون تهدید می شد کاهش داد.
در سال ۱۸۴۹ گیولی به درجه ای معادل ارتشبد ارتقا یافت. در تابستان همان سال توسط امپراتور فرانتس یوزف به عنوان وزیر دفاع امپراتوری اتریش منصوب شد. و بدین ترتیب او در انقلاب مجارستان ۱۸۴۸ شرکت کرد. گیولای در ۲۸ ژوئن در محاصره راآب در جریان نبرد کوماروم قرار گرفت، اما خیلی زود نبرد را در مراحل اولیه آن ترک کرد، علت آن تا حدودی مربوط می شد به تصمیم های امپراتور فرانتس ژوزف و فرمانده جانشین او گرون در عدم توجه به پیشنهادها و دستورهای وی به عنوان وزیر دفاع. او به میلان منتقل شد تا مسئولیت لشکر ۵ ارتش را بر عهده بگیرد.
