فرنخه

لغت نامه دهخدا

( فرنخة ) فرنخة. [ ف َ ن َ خ َ ] ( ع اِمص ) نرمی سپس سختگی. || آرامش بعد رمیدگی. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس