فرناندوی دوم ملقب به فرناندوی کاتولیک ( زادهٔ ۱۰ مارس ۱۴۵۲ – درگذشتهٔ ۲۳ ژانویه ۱۵۱۶ ) پادشاه آراگون بین سال های ۱۴۷۹ تا ۱۵۱۶ میلادی، پادشاه تاج کاستیا شامل پادشاهی های کاستیا و لئون ( با عنوان فرناندوی پنجم و به طور مشترک با ملکه ایزابل یکم ) از ۱۴۷۴ تا ۱۵۰۴ میلادی، پادشاه سیسیل ( با عنوان فردیناندوی دوم ) از ۱۴۶۸ تا ۱۵۱۶ میلادی و پادشاه ناپل ( با عنوان فردیناندوی سوم ) از ۱۵۰۴ تا ۱۵۱۶ میلادی بود. او با ایزابل کاستیا ازدواج کرد و آن دو با هدف مدرن سازی کاستیا تمامی مذاهب به جز کاتولیک رومی را ممنوع کرده و در سال ۱۴۹۲ میلادی دست به اخراج یهودیان زدند. فتح گرانادا امکان حمایت از سفرهای اکتشافی کریستف کلمب را برای فرناندو و ایزابل امکان پذیر ساخت و او دنیای جدید را کشف نمود.
... [مشاهده متن کامل]
در دوران حکومت فرناندو و ایزابل قدرت پادشاه افزایش یافت، نجبا و پارلمان محدود شدند و کلیسا به عنوان ابزاری برای مقاصد سیاسی مورد استفاده قرار گرفت. فرناندو در صدد گسترش قلمرو خود بود و او با متحد ساختن پادشاهی های اسپانیا و ایجاد اسپانیایی یکپارچه، آن کشور را وارد عصر جدیدی از توسعهٔ امپریالیستی نمود.
فرناندو پسر خوآن دوم، پادشاه آراگون بود و پدرش در زمان حیات خود پادشاهی سیسیل را به او بخشید. در ۱۴۶۹ فرناندو به منظور اتحاد دو پادشاهی آراگون و کاستیا با ایزابل یکم ازدواج کرد و در ۱۴۷۴ با عنوان فرناندو پنجم و به طور مشترک با ایزابل به فرمانروایی کاستیا رسید. خوان دوم، پدر فرناندو در ۱۴۷۹ درگذشت و او با عنوان فرناندو دوم بر تخت پادشاهی آراگون نشست. در این زمان تمامی اسپانیا به جز پادشاهی گرانادا به صورت متحد درآمده بود، پس زوج سلطنتی فرناندو و ایزابل که به فرمانروایان کاتولیک شهرت یافته بودند، تمام تلاششان را بر این گذاشتند تا این اتحاد را کامل سازند. کوشش های آنان نتیجه بخش بود و سرانجام گرانادا نیز در ۱۴۹۲ به دست آنان افتاد و اسپانیای واحد شکل گرفت.
فرناندو و ایزابل خواهان مدرن سازی کاستیا بودند و به عنوان بخشی از کوشش هایشان در این زمینه، تمامی مذاهب به جز مسیحیت کاتولیک رومی را ممنوع ساختند. در نتیجهٔ این فرمان آنها دادگاه های تفتیش عقاید ( انگیزاسیون ) در ۱۴۷۸ شکل گرفت و در ۱۴۹۲ تمامی یهودیانی که حاضر به پذیرش مسیحیت نشده بودند از خاک اسپانیا اخراج شدند. اما این کار تأثیرات منفی خودش را داشت و اسپانیا از یکی از جوامع با ارزش فرهنگی و اقتصادی خود محروم شد. آنها سپس حکم به اخراج مورها در ۱۵۰۲ دادند که تأثیراتش کمتر از اخراج یهودیان بود زیرا بسیاری از مورها به گرویدن به مسیحیت تظاهر کرده و در اسپانیا باقی ماندند.
... [مشاهده متن کامل]
در دوران حکومت فرناندو و ایزابل قدرت پادشاه افزایش یافت، نجبا و پارلمان محدود شدند و کلیسا به عنوان ابزاری برای مقاصد سیاسی مورد استفاده قرار گرفت. فرناندو در صدد گسترش قلمرو خود بود و او با متحد ساختن پادشاهی های اسپانیا و ایجاد اسپانیایی یکپارچه، آن کشور را وارد عصر جدیدی از توسعهٔ امپریالیستی نمود.
فرناندو پسر خوآن دوم، پادشاه آراگون بود و پدرش در زمان حیات خود پادشاهی سیسیل را به او بخشید. در ۱۴۶۹ فرناندو به منظور اتحاد دو پادشاهی آراگون و کاستیا با ایزابل یکم ازدواج کرد و در ۱۴۷۴ با عنوان فرناندو پنجم و به طور مشترک با ایزابل به فرمانروایی کاستیا رسید. خوان دوم، پدر فرناندو در ۱۴۷۹ درگذشت و او با عنوان فرناندو دوم بر تخت پادشاهی آراگون نشست. در این زمان تمامی اسپانیا به جز پادشاهی گرانادا به صورت متحد درآمده بود، پس زوج سلطنتی فرناندو و ایزابل که به فرمانروایان کاتولیک شهرت یافته بودند، تمام تلاششان را بر این گذاشتند تا این اتحاد را کامل سازند. کوشش های آنان نتیجه بخش بود و سرانجام گرانادا نیز در ۱۴۹۲ به دست آنان افتاد و اسپانیای واحد شکل گرفت.
فرناندو و ایزابل خواهان مدرن سازی کاستیا بودند و به عنوان بخشی از کوشش هایشان در این زمینه، تمامی مذاهب به جز مسیحیت کاتولیک رومی را ممنوع ساختند. در نتیجهٔ این فرمان آنها دادگاه های تفتیش عقاید ( انگیزاسیون ) در ۱۴۷۸ شکل گرفت و در ۱۴۹۲ تمامی یهودیانی که حاضر به پذیرش مسیحیت نشده بودند از خاک اسپانیا اخراج شدند. اما این کار تأثیرات منفی خودش را داشت و اسپانیا از یکی از جوامع با ارزش فرهنگی و اقتصادی خود محروم شد. آنها سپس حکم به اخراج مورها در ۱۵۰۲ دادند که تأثیراتش کمتر از اخراج یهودیان بود زیرا بسیاری از مورها به گرویدن به مسیحیت تظاهر کرده و در اسپانیا باقی ماندند.
