فرناندو اسکیل «پینو» سولاناس ( به انگلیسی: Fernando Ezequiel 'Pino' Solanas ) ( زادهٔ ۱۶ فوریه ۱۹۳۶ – درگذشته ۶ نوامبر ۲۰۲۰ ) یکی از مهم ترین کارگردانان معاصر آرژانتین و آمریکای لاتین بود.
وی در ۶ نوامبر ۲۰۲۰ به علت ابتلا به ویروس کرونا درگذشت. [ ۱]
سولاناس متولد ۱۶ فوریه ۱۹۳۶ در بوئنوس آیرس بود. در دانشگاه تأتر، موسیقی و حقوق خواند و در سال ۱۹۶۲ اولین فیلمش را با عنوان «راه بیفت» ساخت. پس از آن که در سال ۱۹۶۸ اولین فیلم بلندش تحت عنوان «ساعت کوره ها» ( La hora de los hornos ) را به همراه گتینو ساخت به شهرت جهانی رسید؛ مستند ساعت کوره های نگاهی دقیق به استعمار نو و خشونت در آمریکای لاتین دارد. جوایزی از جمله جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره ونیز و نخل طلایی بهترین کارگردان جشنواره کن ارمغان هنرنمایی سولاناس در این فیلم بود.
سولاناس گرایش های سیاسی چپ گرایانه و آزادی خواهانه داشت. او به همراه اکتاویو ختینو و جراردو بایهو در دهه ۱۹۶۰ پایه گذار «گروه سینمایی آزادی خواه» شد که تحولی در سینمای آرژانتین به وجود آورد و نقش مهمی در آگاهی جمعی سینماگران داشت. گرایش اصلی گروه چپ پرونی بود و بعدها با پیوستن فیلم سازانی چون انریکو و نمسیو خوارز و پابلو سزیر گرایش های دیگر وارد گروه شد. سولاناس و هم فکرانش به دلیل شرکت در تجمعات حامی پرون تحت فشار قرار گرفتند؛ به طوری که یکی از هنرپیشگان به قتل رسید و سولاناس توسط نیروهای دولتی ربوده شد. این گروه سینماگران بعدها به جنبش «سینمای سوم» پیوست.
سولاناس به همراه اوکتاویو گتینو مانیفست «بسوی سینمای سوم» را نوشت. ایده سیاسی سینمای سوم گذر از سینمای هالیوود و سینمای مؤلف اروپا بود. هدفی که الهام بخش بسیاری از فیلمسازان جهان سوم شد. برخی نیز معتقدند که سینمای سوم نام خود را از جهان سوم وام گرفته است، بدین معنا که جهان اول، نماد آمریکا و به تبع آن سینمای اول به معنای هالیوود است. از نظر گرایش های سیاسی، می توان این سینما را منتقد استعمارگرایی نو، نظام سرمایه داری و هالیوود دانست. این سینماگران بر این باورند که مدل سینمایی هالیوود تنها بر مبنای سود بیشتر شکل گرفته است. مانیفست گروه به سال ۱۹۶۹ در مجله سینمایی تری کونتیننتال ( می توان آن را سه قاره ترجمه کرد ) و به وسیله «سازمان همبستگی با مردم آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین» ( OSPAAAL :Organization of Solidarity with the People of Asia, Africa and Latin America ) منتشر شد، در حالی که جمله ای از فرانس فانون سرآغاز متن بود: «ما باید بحث کنیم؛ ما باید ابداع کنیم …».
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی در ۶ نوامبر ۲۰۲۰ به علت ابتلا به ویروس کرونا درگذشت. [ ۱]
سولاناس متولد ۱۶ فوریه ۱۹۳۶ در بوئنوس آیرس بود. در دانشگاه تأتر، موسیقی و حقوق خواند و در سال ۱۹۶۲ اولین فیلمش را با عنوان «راه بیفت» ساخت. پس از آن که در سال ۱۹۶۸ اولین فیلم بلندش تحت عنوان «ساعت کوره ها» ( La hora de los hornos ) را به همراه گتینو ساخت به شهرت جهانی رسید؛ مستند ساعت کوره های نگاهی دقیق به استعمار نو و خشونت در آمریکای لاتین دارد. جوایزی از جمله جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره ونیز و نخل طلایی بهترین کارگردان جشنواره کن ارمغان هنرنمایی سولاناس در این فیلم بود.
سولاناس گرایش های سیاسی چپ گرایانه و آزادی خواهانه داشت. او به همراه اکتاویو ختینو و جراردو بایهو در دهه ۱۹۶۰ پایه گذار «گروه سینمایی آزادی خواه» شد که تحولی در سینمای آرژانتین به وجود آورد و نقش مهمی در آگاهی جمعی سینماگران داشت. گرایش اصلی گروه چپ پرونی بود و بعدها با پیوستن فیلم سازانی چون انریکو و نمسیو خوارز و پابلو سزیر گرایش های دیگر وارد گروه شد. سولاناس و هم فکرانش به دلیل شرکت در تجمعات حامی پرون تحت فشار قرار گرفتند؛ به طوری که یکی از هنرپیشگان به قتل رسید و سولاناس توسط نیروهای دولتی ربوده شد. این گروه سینماگران بعدها به جنبش «سینمای سوم» پیوست.
سولاناس به همراه اوکتاویو گتینو مانیفست «بسوی سینمای سوم» را نوشت. ایده سیاسی سینمای سوم گذر از سینمای هالیوود و سینمای مؤلف اروپا بود. هدفی که الهام بخش بسیاری از فیلمسازان جهان سوم شد. برخی نیز معتقدند که سینمای سوم نام خود را از جهان سوم وام گرفته است، بدین معنا که جهان اول، نماد آمریکا و به تبع آن سینمای اول به معنای هالیوود است. از نظر گرایش های سیاسی، می توان این سینما را منتقد استعمارگرایی نو، نظام سرمایه داری و هالیوود دانست. این سینماگران بر این باورند که مدل سینمایی هالیوود تنها بر مبنای سود بیشتر شکل گرفته است. مانیفست گروه به سال ۱۹۶۹ در مجله سینمایی تری کونتیننتال ( می توان آن را سه قاره ترجمه کرد ) و به وسیله «سازمان همبستگی با مردم آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین» ( OSPAAAL :Organization of Solidarity with the People of Asia, Africa and Latin America ) منتشر شد، در حالی که جمله ای از فرانس فانون سرآغاز متن بود: «ما باید بحث کنیم؛ ما باید ابداع کنیم …».
wiki: فرناندو سولاناس