فرمگن

لغت نامه دهخدا

فرمگن. [ ف َ رَ / ف َ گ ِ ] ( ص مرکب ) غمگین و اندوهگین. ( آنندراج ). تنگدل و فرومانده و غمگین و اندوهناک باشد، چه فرم به معنی غم و اندوه و گن به معنی صاحب و خداوند است. ( برهان ). نژند. ( اسدی ). مخفف فرمگین. ( حاشیه برهان چ معین ). رجوع به فَرَم و فرمگین شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) اندوهناک غمگین .

فرهنگ عمید

اندوهگین، غمگین، دلتنگ.

پیشنهاد کاربران

بپرس