فرمت خواندنی برای انسان

فرمت خواندنی برای انسان یک نمایش از داده یا اطلاعات است که برای انسان قابل خواندن باشد .
در رایانش ، داده قابل خواندن برای انسان معمولاً به صورت نمایش باینری تا به فرم اسکی ( استاندارد ) یا یونی کد رمزگذاری می گردد . در عمل همه داده ها را می توان با یک رایانه یا ماشین مجهز و برنامه ریزی شده تجزیه کرد; دلیل اینکه فرمت باینری را به جای فرمت متن انتخاب می کنند معمولاً به خاطر مشکلات ذخیره آن هست چون این گونه نمایش بایت های کمتری می گیرد و دسترسی به آن ها را کارآمدتر و بدون نیاز به تجزیه یا تبدیل می کند.
نمایش دیگر فرمت خواندنی برای ماشین است که برای خوانده شدن توسط دستگاه های الکترونیکی ، مکانیکی یا نوری یا کامپیوتر است . برای مثال خواندن بارکد برای انسان بسیار مشکل است اما با تجهیزات مناسب می توان آن را خواند. بیشتر استفاده بارکد برای خرده فروشی ها است اما در همان جا معمولاً یک نمایش دیگر به فرمی که انسان هم بتواند آن را بخواند وجود دارد.
با ظهور استانداردسازی ، زبان های نشانه گداری شده سطح بالا ، مانند اکس ام ال ، کاهش هزینه ذخیره سازی داده ها و شبکه های سریع تر و ارزان تر تبادل داده ها ، الان اشتراک میان چیزهایی که انسان می تواند بخواند و چیزهایی که ماشین می تواند بخواند بیشتر گشته است. علاوه بر این این نمایش های ساخت یافته می توانند به طور مؤثر برای انتقال یا ذخیره سازی فشرده شوند.
سازمان های بسیاری تعریف داده هایی که انسان می تواند بخواند ( به انگلیسی: human - readable data ) و چیزهایی که ماشین می تواند بخواند ( به انگلیسی: machine - readable data ) را برای خود برای استفاده در نرم افزارهای حوزه خود استانداردسازی کرده اند ، مانند اتحادیه جهانی پست
گاهی چیزهایی که انسان می تواند بخواند ( به انگلیسی: human - readable ) برای توصیف اصطلاحاتی به کار می رود که چون اصل آن بلند یا پیچیده است از کوتاه شذه آن استفاده می شود مانند نشانی وب