فَرمان، غایِب طُعمه (بغداد ۱۹۲۷ـ مسکو ۱۹۹۰)
نویسندۀ عراقی. در دانشگاه هنرهای بغداد دانش آموخت. در لبنان و قاهره تدریس می کرد. بعد از سرنگونی سلطنت در ۱۹۵۸، به عراق بازگشت و در اواخر همان سال به مسکو مهاجرت کرد و در آن جا، تا پایان عمر، به ترجمۀ ادبیات کلاسیک و مدرن روسی پرداخت. در دو مجموعۀ داستان کوتاهش، محصول آسیاب (۱۹۵۴) و فرزندی دیگر (۱۹۶۰)، به زبانی ساده و با مهارت، مسائل بورژوازی و خرده بورژوازیِ جامعۀ خود را، از دهۀ ۱۹۶۰ به بعد، تصویر می کند. آخرین آثارش انعکاس دهندۀ دلسردی چپ گرایان عرب و ازخودبیگانگی مهاجران عرب است. از دیگر آثارش: نخل و همسایه ها (۱۹۶۶)؛ درد زایمان (۱۹۷۴)؛ قربانی (۱۹۷۵)؛ رنج های آقای معلوف (۱۹۸۲)؛ مَرکَب (۱۹۸۹).
نویسندۀ عراقی. در دانشگاه هنرهای بغداد دانش آموخت. در لبنان و قاهره تدریس می کرد. بعد از سرنگونی سلطنت در ۱۹۵۸، به عراق بازگشت و در اواخر همان سال به مسکو مهاجرت کرد و در آن جا، تا پایان عمر، به ترجمۀ ادبیات کلاسیک و مدرن روسی پرداخت. در دو مجموعۀ داستان کوتاهش، محصول آسیاب (۱۹۵۴) و فرزندی دیگر (۱۹۶۰)، به زبانی ساده و با مهارت، مسائل بورژوازی و خرده بورژوازیِ جامعۀ خود را، از دهۀ ۱۹۶۰ به بعد، تصویر می کند. آخرین آثارش انعکاس دهندۀ دلسردی چپ گرایان عرب و ازخودبیگانگی مهاجران عرب است. از دیگر آثارش: نخل و همسایه ها (۱۹۶۶)؛ درد زایمان (۱۹۷۴)؛ قربانی (۱۹۷۵)؛ رنج های آقای معلوف (۱۹۸۲)؛ مَرکَب (۱۹۸۹).