فرمان اجرایی

رئیس جمهور ایالات متحده فرمان های اجرایی ( به انگلیسی: executive order ) را صادر می کند تا به مسئولین و سازمان های قوه مجریه کمک کند عملیات درون دولت فدرال را مدیریت کنند. فرمان های اجرایی وقتی از یک قدرت تقنینی که مستقیماً به وسیلهٔ قانون اساسی به قوه مجریه داده شده باشد یا براساس لوایح کنگره که صریحاً درجه ای از قدرت احتیاطی را به رئیس جمهور داده باشد، دارای نیروی کامل قانونی می شوند. [ ۱]
فرمان های اجرایی همچون قوانین موضوعه و مقررات اعلام شده از سوی سازمان های حکومتی، مقید به بازبینی قضایی بوده و در صورتی که دادگاه ها آنان را خلاف قوانین موضوعه یا اساسی ببینند ممکن است لغو شوند. ابتکارات سیاست گذارانه عمده نیازمند تأیید قوه مقننه اند، ولی فرمان های اجرایی بر امور داخلی حکومت اثرگذاری شایان توجهی دارند، و تعیین می کنند قوانین چگونه و تا چه حدی اعمال شوند، چگونه با مواقع اضطراری مواجه شد، و جنگ اعلام کرد و به طور کلی جزئیات انتخاب های سیاست گذارانه را هنگام اجرای قوانین موضوعه کلی تعیین می کنند.