فرمالیسم همگرایی گرانشی

در نسبیت عام، جرم نور را با پارامتر تأثیر، b و زاویه α ^ = 4 G M c 2 b منحرف می کند، که G ثابت گرانش، M جرم جسم منحرف کننده و C سرعت نور است. یکی از کاربردهای سادهٔ گرانش نیوتن می تواند عملکر نیمی از این مقدار را داشته باشد، که فرض می شود پرتو نور جسم جرم دار است و با چاه پتانسیل گرانشی پراکنده می شود.
در این شرایط نسبیت عام را می توان با گرانش خطی شده تقریب زد، انحراف باعث می شود تودهٔ جرم دار به تنهایی مانند یک بردار مجموع نقاط جرم دار نوشته شود که می شود انتگرال چگالی ρ   ، و اگر انحراف کم باشد می توان آن را به صورت پتانسیل گرانشی در طول مسیر منحرف شده توسط پتانسیل در طول مسیر منحرف نشده تقریب زد، همان طور که در تقریب بورن در مکانیک کوانتوم. انحراف می شود:
α ^ → ( ξ → ) = 4 G c 2 ∫ d 2 ξ ′ ∫ d z ρ ( ξ → ′ , z ) b → | b → | 2 ,   b → ≡ ξ → − ξ ′ →
که z خط دستگاه مختصات است و b → بردار پارامتر تأثیر مسیر پرتو از جسم بی نهایت کوچک d 2 ξ ′ d z ρ ( ξ → ′ , z ) که در مختصات ( ξ → ′ , z ) قرار دارد. [ ۱]