فرقاع

لغت نامه دهخدا

فرقاع. [ ف ِ ] ( ع مص ) تیز دادن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). فرقعة. ( آنندراج ). رجوع به فرقعة شود.

پیشنهاد کاربران