فرفته

لغت نامه دهخدا

فرفته. [ف ِ / ف َ رِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف ) مخفف فریفته. ( غیاث ).
- فرفته شدن ؛ گول خوردن. فریب خوردن :
ولیکن بدین صورت دلپذیر
فرفته مشو سیرت خوب گیر.

سعدی.

- فرفته گشتن ؛ فریب خوردن. فریفته شدن :
فرفته نگردم به گفتار تو
بپرهیزم از خام کردار تو.

فردوسی.

(فَ رِ تِ ) (ص مف . ) فریفته و فریب خورده .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید