فرغلیطی
لغت نامه دهخدا
فرغلیطی. [ ف َ غ ُ ] ( اِخ )علی بن سلیمان بن احمدبن سلیمان مرادی ، مکنی به ابوالحسن. به مشرق زمین مسافرت کرد و از امام محمدبن یحیی شافعی در نیشابور فقه آموخت و از ابوسعد السمعانی حدیث بسیار استماع کرد. مردی صالح و بسیارعبادت بود. مدتی در دمشق اقامت گزید. سپس به حلب منتقل شد و در ذی الحجه 544 هَ.ق. در آنجا درگذشت و سال عمرش در حدود پنجاه بود. ( اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص 207 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید