فرغب

لغت نامه دهخدا

فرغب. [ ] ( اِ ) درختی است عظیم که از چوب آن رحال سازند وگویند درخت سازج است و نیز گویند درختی است که به هندوی ساکونه و ساکوان گویند. ( فهرست مخزن الادویه ).

پیشنهاد کاربران