فرطه

لغت نامه دهخدا

( فرطة ) فرطة. [ ف َ طَ ] ( ع اِ ) یک بار برآمدن از حد و درگذشتن از آن. ( منتهی الارب ). یک بار بیرون آمدن و تقدم. ( اقرب الموارد ).

فرطة. [ ف ُ طَ ] ( ع اِمص ) پیشی وبرآمدگی. || اسم است خروج و تقدم را. ( منتهی الارب ). خروج و تقدم. ( اقرب الموارد ): فلان ذوفرطةفی البلاد؛ أی صاحب اسفار کثیرة. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

پیشی و بر آمدگی . خروج و تقدم

پیشنهاد کاربران

بپرس