فرضیه ملکه سرخ

فرضیه ملکه سرخ که با عنوان مسابقه ملکه سرخ یا اثر ملکه سرخ نیز شناخته می شود یک فرضیه تکاملی است که پیشنهاد می کند که موجودات زنده باید به طور مداوم انطباق، تکامل و تکثیر داشته باشند تا نه فقط پیشرفت در تولید مثل داشته باشند، بلکه در برابر موجودات زنده دیگر در یک محیط زیست دائماً در حال تغییر زنده بمانند. این فرضیه در نظر دارد دو پدیده مختلف را توضیح دهد: توضیح نرخ ثابت انقراض مشاهده شده در مدارک دیرینه شناسی که به خاطر تکامل همزمان بین گونههای رقیب اتفاق می افتد[ ۱] و توضیح منافع تولید مثل جنسی ( در برابر تولید مثل غیرجنسی ) در سطح افراد. [ ۲]
لی ون ولن این فرضیه را برای توضیح «قانون انقراض» پیشنهاد داد، که در بسیاری از جمعیت احتمال انقراض به عمر جمعیت بستگی ندارد و به جای آن برای یک جمعیت داده شده برای بیش از میلیون ها سال ثابت است. این می تواند توسط هم فرگشتی گونه ها توضیح داده شود که در آن گونه های موجود با فرض سازگار بودن وابستگی هم فرگشتی آنها با هم تکامل می یابند. این روابط از طریق همزیستی به وجود آمده کامل تر شود و بقای دو گونه را بیشتر می کند. [ ۳] در واقع یک سازگاری در یک جمعیت از یک گونه ( به عنوان مثال شکارچیان با انگل ) می تواند فشار انتخاب طبیعی در یک جمعیت از گونه های دیگر ( به عنوان مثال طعمه ها، میزبانها ) را بیشتر کند که اگر یک بازخورد مثبت رخ دهد و یک هم فرگشتی پویای بالقوه اتفاق می افتد. [ ۴]
این پدیده از یک جمله که شخصیت ملکه سرخ به آلیس در رمان لوئیس کارول با نام آلیس در سرزمین عجایب در توضیح ماهیت زمین شبیه شیشه گفت:
اکنون، اینجا، می توانی ببینی، تا جایی که می توانی باید بدوی تا در جای سابقت بمانی.
ون ولن مبدع فرضیه «ملکه سرخ» از این استفاده کرد از آنجا که بر اساس این تفسیر گونه باید «بدود» یا به منظور باقی ماندن در همان محل تکامل بیابد یا منقرض شود.