فَرشیدْورد، خسرو (ملایر ۱۳۰۸ـ تهران ۱۳۸۸ ش)
محقق، مؤلف، و استاد دانشگاه. در اوایل دهۀ ۱۳۴۰ش در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی به اخذ دانشنامۀ دکتری نایل آمد و رسالۀ دکتری خود را با عنوان قید و تحول آن در زبان فارسی ارائه کرد. در ۱۳۴۲، نخستین اثر خود را با نام عربی در فارسی تألیف کرد و به چاپ رساند و در ۱۳۴۵، یک جلد از لغت نامۀ دهخدا (حرف واو) را تهیه و تدوین کرد. برخی از آثار او عبارت اند از نقد شعر فارسی؛ تحول فعل در زبان فارسی؛ در گلستان خیال حافظ؛ دربارۀ ادبیات و نقد ادبی؛ نقش آفرینی های حافظ؛ دستور مفصل امروز بر پایۀ زبان شناسی؛ تاریخ مختصر زبان فارسی از آغاز تاکنون (۱۳۸۷)؛ و مسئله درست و غلط، نگارش و پژوهش در زبان فارسی. افزون بر تألیفات متعددش در حوزۀ ادبیات، نقد ادبی و زبان فارسی، چند مجموعه شعر ارائه کرده که زمیهنت دفاع کن (۱۳۵۹ش) و صدای عشق (۱۳۸۰) از زمرۀ آن هاست.
محقق، مؤلف، و استاد دانشگاه. در اوایل دهۀ ۱۳۴۰ش در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی به اخذ دانشنامۀ دکتری نایل آمد و رسالۀ دکتری خود را با عنوان قید و تحول آن در زبان فارسی ارائه کرد. در ۱۳۴۲، نخستین اثر خود را با نام عربی در فارسی تألیف کرد و به چاپ رساند و در ۱۳۴۵، یک جلد از لغت نامۀ دهخدا (حرف واو) را تهیه و تدوین کرد. برخی از آثار او عبارت اند از نقد شعر فارسی؛ تحول فعل در زبان فارسی؛ در گلستان خیال حافظ؛ دربارۀ ادبیات و نقد ادبی؛ نقش آفرینی های حافظ؛ دستور مفصل امروز بر پایۀ زبان شناسی؛ تاریخ مختصر زبان فارسی از آغاز تاکنون (۱۳۸۷)؛ و مسئله درست و غلط، نگارش و پژوهش در زبان فارسی. افزون بر تألیفات متعددش در حوزۀ ادبیات، نقد ادبی و زبان فارسی، چند مجموعه شعر ارائه کرده که زمیهنت دفاع کن (۱۳۵۹ش) و صدای عشق (۱۳۸۰) از زمرۀ آن هاست.