فرشته طائرپور ( ۱۶ بهمن ۱۳۳۱ – ۲۶ مرداد ۱۴۰۰ ) تهیه کننده، مدیر تولید، مجری طرح و فیلم نامه نویس و نویسندهٔ داستان کودک ایرانی بود. وی پیش از در گذشت بر اثر بیماری کرونا و عوارض ناشی از آن، مشاور امور مالیاتی خانه سینمای ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
فرشته طائرپور در بهمن ۱۳۳۱ در تهران زاده شد. او دانش آموخته کارشناسی ادبیات انگلیسی است. فرشته طائرپور مدتی را به عنوان نویسنده و عضو هیئت تحریریه در مجله زن مشغول به کار شد و در سال های بعد ضمن مدیریت مرکز نگارش ویرایش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ( ۱۳۶۱–۱۳۷۰ ) با گروه های کودک و نوجوان شبکه های اول و دوم سیما در مقام مشاور و نویسنده همکاری داشت. طائرپور به دنبال فعالیت ادبی در حوزه کودکان و نوجوانان از سال ۱۳۶۶ در زمینه سینمای کودک نیز به کار پرداخت. خانه ادبیات و هنر کودکان و نوجوانان که طائرپور مدیرعامل آن است تاکنون بیش از ده فیلم سینمایی و نزدیک به بیست هزار دقیقه آثار ویدئویی تهیه کرده است.
طائرپور در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر نیز نخستین داور زن از مجموعه سینمای ایران محسوب می شود. او در این جشنواره دور از شش داور مرد دیگر دیده شد دلیل آن سرماخوردگی وی اعلام شد که در کمال تعجب تماشاگران شاهد روبوسی برندگان زن با وی بودند. طائرپور فردای آن روز در مصاحبه با ایسنا اعلام کرد که به خاطر خط قرمزهای صدا و سیما در نشان دادن وی از داوران دور شده تا آنها درست نشان داده شوند.
طائرپور همچنین نخستین داور جشنواره فیلم های کودکان در جشنواره های فرانکفورت، قاهره و حیدرآباد بوده است. همچنین او نخستین سینماگر ایرانی است که در پنجاه سال گذشته توانسته به عضویت هیئت رئیسه سازمان بین المللی فیلم سازان کودک وابسته به یونسکو ( سیفژ ) درآید. فرشته طائرپور از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۱ به عنوان نخستین تهیه کننده زن، به عنوان رئیس هیئت مدیره خانه سینما که بزرگ ترین سندیکای صنفی سینماگران ایرانی است انتخاب شده و مشغول به کار بوده است.
• گلنار ( ۱۳۶۷ )
• پاتال و آرزوهای کوچک ( ۱۳۶۸ )
• مدرسه پیرمردها ( ۱۳۷۰ )
• نان و شعر ( ۱۳۷۲ )
• پسر مریم ( ۱۳۷۷ )
• یکی بود یکی نبود ( ۱۳۷۹ )
• وقتی همه خواب بودند ( ۱۳۸۴ )
• زن دوم ( ۱۳۸۶ )
• نیلوفر ( ۱۳۸۷ )
• نخودی ( ۱۳۸۸ )
• آینه های روبرو ( ۱۳۸۸ )
• سازهای ناکوک ( ۱۳۹۶ )
• خداحافظ دختر شیرازی ( ۱۳۹۷ )
... [مشاهده متن کامل]
فرشته طائرپور در بهمن ۱۳۳۱ در تهران زاده شد. او دانش آموخته کارشناسی ادبیات انگلیسی است. فرشته طائرپور مدتی را به عنوان نویسنده و عضو هیئت تحریریه در مجله زن مشغول به کار شد و در سال های بعد ضمن مدیریت مرکز نگارش ویرایش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ( ۱۳۶۱–۱۳۷۰ ) با گروه های کودک و نوجوان شبکه های اول و دوم سیما در مقام مشاور و نویسنده همکاری داشت. طائرپور به دنبال فعالیت ادبی در حوزه کودکان و نوجوانان از سال ۱۳۶۶ در زمینه سینمای کودک نیز به کار پرداخت. خانه ادبیات و هنر کودکان و نوجوانان که طائرپور مدیرعامل آن است تاکنون بیش از ده فیلم سینمایی و نزدیک به بیست هزار دقیقه آثار ویدئویی تهیه کرده است.
طائرپور در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر نیز نخستین داور زن از مجموعه سینمای ایران محسوب می شود. او در این جشنواره دور از شش داور مرد دیگر دیده شد دلیل آن سرماخوردگی وی اعلام شد که در کمال تعجب تماشاگران شاهد روبوسی برندگان زن با وی بودند. طائرپور فردای آن روز در مصاحبه با ایسنا اعلام کرد که به خاطر خط قرمزهای صدا و سیما در نشان دادن وی از داوران دور شده تا آنها درست نشان داده شوند.
طائرپور همچنین نخستین داور جشنواره فیلم های کودکان در جشنواره های فرانکفورت، قاهره و حیدرآباد بوده است. همچنین او نخستین سینماگر ایرانی است که در پنجاه سال گذشته توانسته به عضویت هیئت رئیسه سازمان بین المللی فیلم سازان کودک وابسته به یونسکو ( سیفژ ) درآید. فرشته طائرپور از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۱ به عنوان نخستین تهیه کننده زن، به عنوان رئیس هیئت مدیره خانه سینما که بزرگ ترین سندیکای صنفی سینماگران ایرانی است انتخاب شده و مشغول به کار بوده است.
• گلنار ( ۱۳۶۷ )
• پاتال و آرزوهای کوچک ( ۱۳۶۸ )
• مدرسه پیرمردها ( ۱۳۷۰ )
• نان و شعر ( ۱۳۷۲ )
• پسر مریم ( ۱۳۷۷ )
• یکی بود یکی نبود ( ۱۳۷۹ )
• وقتی همه خواب بودند ( ۱۳۸۴ )
• زن دوم ( ۱۳۸۶ )
• نیلوفر ( ۱۳۸۷ )
• نخودی ( ۱۳۸۸ )
• آینه های روبرو ( ۱۳۸۸ )
• سازهای ناکوک ( ۱۳۹۶ )
• خداحافظ دختر شیرازی ( ۱۳۹۷ )
