فرش بهارستان متعلق به دوره ساسانی که با نام های بهارخسرو ، بهارکسری و مهستان نیز شناخته می شود، یکی از مهم ترین آثار هنری ایران است که بر اثر حمله مسلمانان به ایران و انتقال آن به مدینه توسط مسلمانان تکه تکه شد. این فرش در ایوان کسری قرار داشته و دارای ۱۴۰ متر طول و ۲۷ متر پهنا بوده است، در بافت این فرش از ابریشم، طلا، نقره و جواهراتی چون زمرد و مروارید استفاده شده است و طرح آن یکی از باغ های بهشت را نشان می دهد.
... [مشاهده متن کامل]
در کتاب تاریخ طبری که توسط ابوجعفر محمد جریر طبری ( ۳۱۱ – ۲۵۵هجری قمری ) نوشته شده است این فرش ذکر شده و نویسنده ابعاد آن را به طول ۴۵۰ قدم و عرض ۹۰ قدم در قصر تیسفون توصیف کرده است و همچنین روبرت بامبان نویسنده و پژوهشگر ایرانی مقیم آمریکا در کتابی با نام «آیا می دانید که» ابعاد فرش را ۲۶x۲۴ متر ذکر کرده است و همچنین آن را مزین به جواهرات گران بها توصیف کرده است.
خسروان این فرش گرانبها را برای زمستان خویش نگهداری می کردند. چونکه که گل و سربزی داشت و بر آن باده می نوشیدند، گویی که ایشان در بوستان به سر می بردند. در آن راه ها به سان رود بود و رشته گوهرها به سان جویبارها، زمینه آن زر بافت بود و لابه لای آن دانه های درشت مروارید، کناره هایش به زمین کشت شده می مانست و پهنه ای را فرا می گرفت که آراسته به گل و گیاه و سبزی بهاری باشد. برگ ها از ابریشم بودند و بر شاخه های زرین جای داشتند. گل های آن زرین و سیمین بودند و میوه های آن گوهر و مانند آن. عربان آن را قطف می خواندند. فرش را به سوی عمر فرستادند وی آن فرش گرانبها را تکه تکه ساخت و میان ایشان بخش کرد، علی را تکه ای رسید که بیست هزار دینار بفروخت و این بهترین تکه اش نبود.
... [مشاهده متن کامل]
در کتاب تاریخ طبری که توسط ابوجعفر محمد جریر طبری ( ۳۱۱ – ۲۵۵هجری قمری ) نوشته شده است این فرش ذکر شده و نویسنده ابعاد آن را به طول ۴۵۰ قدم و عرض ۹۰ قدم در قصر تیسفون توصیف کرده است و همچنین روبرت بامبان نویسنده و پژوهشگر ایرانی مقیم آمریکا در کتابی با نام «آیا می دانید که» ابعاد فرش را ۲۶x۲۴ متر ذکر کرده است و همچنین آن را مزین به جواهرات گران بها توصیف کرده است.
خسروان این فرش گرانبها را برای زمستان خویش نگهداری می کردند. چونکه که گل و سربزی داشت و بر آن باده می نوشیدند، گویی که ایشان در بوستان به سر می بردند. در آن راه ها به سان رود بود و رشته گوهرها به سان جویبارها، زمینه آن زر بافت بود و لابه لای آن دانه های درشت مروارید، کناره هایش به زمین کشت شده می مانست و پهنه ای را فرا می گرفت که آراسته به گل و گیاه و سبزی بهاری باشد. برگ ها از ابریشم بودند و بر شاخه های زرین جای داشتند. گل های آن زرین و سیمین بودند و میوه های آن گوهر و مانند آن. عربان آن را قطف می خواندند. فرش را به سوی عمر فرستادند وی آن فرش گرانبها را تکه تکه ساخت و میان ایشان بخش کرد، علی را تکه ای رسید که بیست هزار دینار بفروخت و این بهترین تکه اش نبود.
