فرزنشاد

لغت نامه دهخدا

فرزنشاد. [ ف َ زَ ] ( اِ مرکب ) مراقبه است که سر به جیب فروبردن و متفکر و متذکر بودن ویشه درونان یعنی صاف درونان صاحب حال و سالکان ذاکرصاحب کمال باشد. ( آنندراج ). رجوع به فرزندشاد شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس