فرزندپروری دگرباشان جنسی به فرزندپروری و پرورش فرزند توسط افراد همجنس گرای زن، همجنسگرای مرد، دوجنس گرا یا تراجنسیتی ( LGBT ) اشاره می کند. که شامل موارد زیر می شود: کودکان بزرگ شده توسط زوج های هم جنس، کودکان بزرگ شده توسط یک والد دگرباش جنسی و کودکان بزرگ شده توسط یک زن و شوهر که حداقل یک والد دگرباش جنسی است.
... [مشاهده متن کامل]
دگرباشان جنسی می توانند از روش های مختلف از جمله روابط فعلی یا سابق، سرپرستی، اهدای اسپرم، IVF و رحم اجاره ای بچه دار شده و فرزند را بزرگ کنند.
پژوهش های علمی نشان می دهد که زوج های هم جنس به همان اندازه زوج های غیر همجنس توانایی تربیت فرزند را دارند.
دگرباشان جنسی همیشه می توانند از روش های مختلف از جمله روابط فعلی یا سابق، سرپرستی، نگهداری فرزند، اهدای اسپرم، IVF و رحم جایگزین بچه دار شوند. یک همجنس گرا یا تراجنسیتی که بعداً در زندگی تطبیق جنسیت انجام می دهد ممکن است به دلایل مختلف از طریق یک رابطه متقابل جنسیتی مانند یک ازدواج میان گرایشی بچه دار شود.
بعضی از کودکان نمی دانند والدین دگرباش جنسی دارند؛ سخت بودن آشکارسازی متغیر است و بعضی از والدین ممکن است هیچ گاه دگرباشی جنسی خود را برای کودکان علنی نکنند.
بسیاری از همجنس گرایان، دوجنسگرایان و افراد تراجنسی والد هستند. برای مثال، در سرشماری سال ۲۰۰۰ ایالات متحده، ۳۳ درصد خانوارهای با زوج همجنس زن و ۲۲ درصد خانوارهای زوج همجنس مرد، حداقل یک کودک زیر ۱۸ سال را در خانه بزرگ می کند. در سال ۲۰۰۵، حدود ۲۷۰٬۳۱۳ کودک در ایالات متحده در خانوارهایی که توسط زوج های همجنس هدایت می شوند زندگی می کنند.
سرپرستی مشترک زوج های همجنس در ۲۷ کشور و در برخی از مناطق ( نه در سطح کشوری ) قانونی است. علاوه بر این، ۵ کشور، تعدادی از روش های سرپرستی کودکان را قانونی کرده اند اگر شخص دیگر به طور بیولوژیک والد فرزند باشد.
برخی از زوج های همجنس مرد تصمیم به داشتن رحم اجاره ای می گیرند. رحم اجاره ای متعلق به یک زن است که تخمکش با اسپرم یکی از مردان لقاح می گردد. بعضی از رحم برخی زنان برای پول اجاره می شوند، بعضی دیگر به دلایل انسان دوستانه یا هر دو. والدینی که از خدمات رحم اجاره ای استفاده می کنند ممکن است دچار استیگما شوند.
... [مشاهده متن کامل]
دگرباشان جنسی می توانند از روش های مختلف از جمله روابط فعلی یا سابق، سرپرستی، اهدای اسپرم، IVF و رحم اجاره ای بچه دار شده و فرزند را بزرگ کنند.
پژوهش های علمی نشان می دهد که زوج های هم جنس به همان اندازه زوج های غیر همجنس توانایی تربیت فرزند را دارند.
دگرباشان جنسی همیشه می توانند از روش های مختلف از جمله روابط فعلی یا سابق، سرپرستی، نگهداری فرزند، اهدای اسپرم، IVF و رحم جایگزین بچه دار شوند. یک همجنس گرا یا تراجنسیتی که بعداً در زندگی تطبیق جنسیت انجام می دهد ممکن است به دلایل مختلف از طریق یک رابطه متقابل جنسیتی مانند یک ازدواج میان گرایشی بچه دار شود.
بعضی از کودکان نمی دانند والدین دگرباش جنسی دارند؛ سخت بودن آشکارسازی متغیر است و بعضی از والدین ممکن است هیچ گاه دگرباشی جنسی خود را برای کودکان علنی نکنند.
بسیاری از همجنس گرایان، دوجنسگرایان و افراد تراجنسی والد هستند. برای مثال، در سرشماری سال ۲۰۰۰ ایالات متحده، ۳۳ درصد خانوارهای با زوج همجنس زن و ۲۲ درصد خانوارهای زوج همجنس مرد، حداقل یک کودک زیر ۱۸ سال را در خانه بزرگ می کند. در سال ۲۰۰۵، حدود ۲۷۰٬۳۱۳ کودک در ایالات متحده در خانوارهایی که توسط زوج های همجنس هدایت می شوند زندگی می کنند.
سرپرستی مشترک زوج های همجنس در ۲۷ کشور و در برخی از مناطق ( نه در سطح کشوری ) قانونی است. علاوه بر این، ۵ کشور، تعدادی از روش های سرپرستی کودکان را قانونی کرده اند اگر شخص دیگر به طور بیولوژیک والد فرزند باشد.
برخی از زوج های همجنس مرد تصمیم به داشتن رحم اجاره ای می گیرند. رحم اجاره ای متعلق به یک زن است که تخمکش با اسپرم یکی از مردان لقاح می گردد. بعضی از رحم برخی زنان برای پول اجاره می شوند، بعضی دیگر به دلایل انسان دوستانه یا هر دو. والدینی که از خدمات رحم اجاره ای استفاده می کنند ممکن است دچار استیگما شوند.
