فررتم

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
فرر (۱۱ بار)

فر و فرار به معنی فرار کردن و گریختن است. . راغب گوید: اصل آن بیان سن چهارپا است . ظاهراً گاهی مراد از آن شدت بی میلی و عدم رضا است. چنانکه در آیه فوق و آیه . پیداست که فرار انسان از مرگ همان شدت بی میلی او به مرگ و تلاش در راه نمردن است. و چون با الی متعدی شود مراد از آن شدت میل و تلاش در آن است مثل . بدوید به سوی خدا من شما را انذارکننده‏ام آشکارا. ولی در آیه . به معنی گریختن و فرار معمولی است. مفرّ: اسم مکان و مصدر میمی است . انسان در آن روز گوید: فرارگاه کجاست؟