فردنوا. [ ف َ ن َ ] ( ص مرکب ) کسی که تنها نوازد و احتیاج به دمکش ندارد. ( آنندراج ) : نو بلبل نطقم همه جا فردنوا بوداین شوخ زبان رشک هم آواز ندانست.طالب آملی ( از آنندراج ).