فرخک
لغت نامه دهخدا
فرخک. [ ] ( اِخ ) رودخانه ای در نزدیکی نیشابور. حمداﷲ مستوفی نویسد: «آب فرخک از کوههای حدود چشمه سبز برمیخیزد و در زراعت مواضع منتهی میشود. فضل آبش در بهار در دیه های سفلی با کارگیرند و به شوره درافتد. دو فرسنگ طولش باشد. ( نزهةالقلوب چ لیدن ص 227 ). رجوع به فرخک ( دهی... ) شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید