فرح اباد
/farahAbAd/
لغت نامه دهخدا
فرح آباد. [ ف َ رَ ] ( اِخ ) قصبه مرکزی دهستان رودپی از بخش مرکزی شهرستان ساری که در 25هزارگزی شمال ساری واقع است. ناحیه ای است واقع در دشت ، معتدل ، مرطوب و دارای 680 تن سکنه است. از رودخانه تجن مشروب میشود. محصولاتش برنج ، غلات ، پنبه ، کنف ، کنجد، صیفی و ابریشم است. اهالی به کشاورزی ، کسب و صید گذران میکنند. ده باب دکان و یک دبستان دارد. باشگاه نظامی و شعبه شیلات آن در کنار دریا واقع است. راه شوسه به ساری دارد. خرابه هائی از آثار و ابنیه دوره صفویه در آنجا دیده میشود. از مراتع آن گله داران چهاردانگه و دودانگه استفاده مینمایند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
فرح آباد. [ ف َ رَ ] ( اِخ ) دهی است از بخش ری شهرستان تهران ، واقع در هشت هزارگزی شمال ری ، متصل به جنوب شهر تهران که دارای 6 خانوار سکنه است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).
فرح آباد. [ ف َ رَ ] ( اِخ ) دهی است از بخش شمیران که متصل به دوشان تپه است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ). در این ده قصری به نام «فیروزه » از زمان سلاطین قاجار وجود دارد.
فرح آباد. [ ف َ رَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بالاولایت بخش حومه شهرستان کاشمر، واقع در هفت هزارگزی جنوب باختری کاشمر. ناحیه ای است واقع در جلگه ومعتدل. دارای هفت تن سکنه است. از قنات مشروب میشود. محصول آن غلات است. اهالی به کشاورزی گذران میکنند.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
فرح آباد. [ ف َ رَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان تبادگان بخش حومه شهرستان مشهد، واقع در پنج هزارگزی خاور مشهد. ناحیه ای است واقع در جلگه و معتدل که دارای 269 تن سکنه است. از رودخانه مشروب میشود. محصول آنجا غلات است. اهالی به کشاورزی و مالداری گذران میکنند. راه اتومبیل رو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
فرح آباد. [ ف َ رَ ] ( اِخ ) دهی است از بخش حومه شهرستان نایین ، واقعدر 23هزارگزی شمال باختری نایین و هشت هزارگزی شمال شوسه نایین به اردستان. ناحیه ای است کوهستانی و معتدل که دارای 189 تن سکنه است. از قنات مشروب میشود. محصول آنجا غلات است. اهالی به کشاورزی گذران میکنند.راه فرعی دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10 ).بیشتر بخوانید ...
فرهنگ فارسی
ده کوچکی است از دهستان اراضی نیزار بخش مرکزی شهرستان قم .
گویش مازنی
دانشنامه عمومی
فرح آباد (شاهرود). فرح آباد یک روستا در ایران است که در دهستان حومه ( شاهرود ) واقع شده است. [ ۱] فرح آباد ۱۴۳ نفر جمعیت دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفwiki: فرح آباد (شاهرود)
پیشنهاد کاربران
فرح آباد ساری شهری در استان مازندران است که در شمال شهر ساری قرار دارد و مرکز بخش رودپی شمالی در شهرستان ساری می باشد.
در سفرنامه دن گارسیا اینگونه آمده است: «گروهی از طایفهٔ انیل و جمعی از گرجی ها که در زگم و آن حدود می بودند تا دو سه هزار خانوار از بیم جان و اسر و غارت بجلا راضی گشته اراده رفتن دارالامان مازندران و دارالمومنین استرآباد کردند و حسب الفرمان قضا جریان دست تعرض از ایشان کوتاه گشته روانهٔ آن سو بشدند و به سلامت به فرح آباد رسیده طرح اقامت انداختند».
... [مشاهده متن کامل]
شاه عباس بعد از تعلیق جنگ میان ایران و عثمانی در سال ۱۰۲۰ ق، در مازندران موقعیت جغرافیایی روستای طاهان در کنار رود تجن را پسندید و دستور داد برایش کاخ زیبایی در آنجا ساخته شود و بعداً آن را فرح آباد نامید.
شاه عباس به آبادانی فرح آباد همت گماشت و برای این کار گرجی ها و ارامنه را بدان شهر آورد و برای اینکه مهاجران زندگی آسوده ای داشته باشند هر کدام را به کاری که در آن مهارت داشتند گمارد. گرجی ها که در سرزمین خود در پرورش کرم ابریشم مهارت داشتند در فرح آباد بدین کار مشغول شدند
گرچه بسیاری از مهاجرین به سبب ناسازگاری آب و هوا تلف شدند اما پیترو دلاواله در زمان خود تعداد آن ها را چنین می نویسد: ۴۰٬۰۰۰ تن ارمنی، ۱۲٬۰۰۰ تن گرجی، ۷٬۰۰۰ تن یهودی و ۲۰٬۰۰۰ تن مسلمان.
به نظر می رسد این عده مهاجرین بر دین خود باقی ماندند و شاه آنان را مجبور به مسلمان شدن ننمود چرا که شاه عباس در سال ۱۰۲۸ ق تعدادی خوک برای مسیحیان فرح آباد و مازندران فرستاد تا آن ها را برای خوراک خود پرورش دهند.
این شهر در دهستان فرح آباد شمالی قرار داشته و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۹۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۲٬۲۱۷ نفر ( ۷۶۲خانوار ) بوده است. مردم فرح آباد به گویش ساروی زبان مازندرانی گویش می کنند.
فرح آباد امروزه شهری در مصب رودخانه تجن در کنار ساحل دریای مازندران است. شاه عباس صفوی بسیار مایل به آبادانی این بندر بود و بنا به روایات سرجان ملکم و مسیو ابت در همان جا فوت نمود. این بندر در طول دوره قاجار و تا دوره رضاشاه پهلوی همچنان به صورت جزئی مورد استفاده بوده است.
امروزه از آثار دوران صفوی یک مسجد، حمام، بخشهایی از بازار و ستونهایی از یک پل باقی مانده است. همچنین دو برج دیده بانی هشت گوشه از دوره قاجار ( سال ۱۸۵۶ میلادی ) در بخش غربی رودخانه ساخته شده است.
در سفرنامه دن گارسیا اینگونه آمده است: «گروهی از طایفهٔ انیل و جمعی از گرجی ها که در زگم و آن حدود می بودند تا دو سه هزار خانوار از بیم جان و اسر و غارت بجلا راضی گشته اراده رفتن دارالامان مازندران و دارالمومنین استرآباد کردند و حسب الفرمان قضا جریان دست تعرض از ایشان کوتاه گشته روانهٔ آن سو بشدند و به سلامت به فرح آباد رسیده طرح اقامت انداختند».
... [مشاهده متن کامل]
شاه عباس بعد از تعلیق جنگ میان ایران و عثمانی در سال ۱۰۲۰ ق، در مازندران موقعیت جغرافیایی روستای طاهان در کنار رود تجن را پسندید و دستور داد برایش کاخ زیبایی در آنجا ساخته شود و بعداً آن را فرح آباد نامید.
شاه عباس به آبادانی فرح آباد همت گماشت و برای این کار گرجی ها و ارامنه را بدان شهر آورد و برای اینکه مهاجران زندگی آسوده ای داشته باشند هر کدام را به کاری که در آن مهارت داشتند گمارد. گرجی ها که در سرزمین خود در پرورش کرم ابریشم مهارت داشتند در فرح آباد بدین کار مشغول شدند
گرچه بسیاری از مهاجرین به سبب ناسازگاری آب و هوا تلف شدند اما پیترو دلاواله در زمان خود تعداد آن ها را چنین می نویسد: ۴۰٬۰۰۰ تن ارمنی، ۱۲٬۰۰۰ تن گرجی، ۷٬۰۰۰ تن یهودی و ۲۰٬۰۰۰ تن مسلمان.
به نظر می رسد این عده مهاجرین بر دین خود باقی ماندند و شاه آنان را مجبور به مسلمان شدن ننمود چرا که شاه عباس در سال ۱۰۲۸ ق تعدادی خوک برای مسیحیان فرح آباد و مازندران فرستاد تا آن ها را برای خوراک خود پرورش دهند.
این شهر در دهستان فرح آباد شمالی قرار داشته و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۹۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۲٬۲۱۷ نفر ( ۷۶۲خانوار ) بوده است. مردم فرح آباد به گویش ساروی زبان مازندرانی گویش می کنند.
فرح آباد امروزه شهری در مصب رودخانه تجن در کنار ساحل دریای مازندران است. شاه عباس صفوی بسیار مایل به آبادانی این بندر بود و بنا به روایات سرجان ملکم و مسیو ابت در همان جا فوت نمود. این بندر در طول دوره قاجار و تا دوره رضاشاه پهلوی همچنان به صورت جزئی مورد استفاده بوده است.
امروزه از آثار دوران صفوی یک مسجد، حمام، بخشهایی از بازار و ستونهایی از یک پل باقی مانده است. همچنین دو برج دیده بانی هشت گوشه از دوره قاجار ( سال ۱۸۵۶ میلادی ) در بخش غربی رودخانه ساخته شده است.