فرجین

لغت نامه دهخدا

فرجین. [ ف َ ] ( اِخ ) نام جد چهارم بخت النصر. ( از تاریخ سیستان چ بهار ص 34 ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فَرجَیْن به قُبُل و دُبُر و آلت تناسلی زن و مرد گفته می شود.
فرجین تثنیه فَرْج است که بر قُبُل و دُبُر اطلاق می شود.
کاربرد فقهی
گاهی نیز فرجین بر آلت تناسلی زن و مرد اطلاق گشته و مثلا گفته می شود: خنثای مشکل اگر فاقد و یا دارای فرجین باشد، که مراد آلت تناسلی مردانه و زنانه است.

پیشنهاد کاربران

بپرس