فَرَجیان، مرتضی (۱۳۱۳ـ۱۳۷۴ش)
شاعر و طنزپرداز ایرانی، و سردبیر نشریۀ گل آقا. ضمن آن که دبیر آموزش و پرورش بود، به همکاری با مطبوعات می پرداخت و مطالبی طنز آمیز با نام های مستعار منتشر می کرد. پس از ۱۳۴۰ش اشعار طنزش در نشریۀ توفیق چاپ می شد. از ۱۳۴۵ تا آخرین شمارۀ توفیق در ۱۳۵۰، سرپرستی همۀ جلسه های هفتگی این نشریه و اصلاح کار همکاران را برعهده داشت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با نشریه های یاقوت، فکاهیون و خورجین همکاری کرد تا این که در ۱۳۶۹ به دعوت کیومرث صابری فومنی (گل آقا)، دبیری شورای نویسندگان هفته نامۀ گل آقا را برعهده گرفت. آثارش با نام های مستعار شاگرد تنبل، فینگیلی، سبد میرزا، هاله، ابوشنبلیله، خان داداش و جز آن به چاپ رسیده است. از آثار اوست: دیوان فینگیلی؛ خنده بر هر درد بی درمان دواست؛ طنزسرایان ایران از مشروطه تا انقلاب (با همکاری نجف زادۀ بارفروش).
شاعر و طنزپرداز ایرانی، و سردبیر نشریۀ گل آقا. ضمن آن که دبیر آموزش و پرورش بود، به همکاری با مطبوعات می پرداخت و مطالبی طنز آمیز با نام های مستعار منتشر می کرد. پس از ۱۳۴۰ش اشعار طنزش در نشریۀ توفیق چاپ می شد. از ۱۳۴۵ تا آخرین شمارۀ توفیق در ۱۳۵۰، سرپرستی همۀ جلسه های هفتگی این نشریه و اصلاح کار همکاران را برعهده داشت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با نشریه های یاقوت، فکاهیون و خورجین همکاری کرد تا این که در ۱۳۶۹ به دعوت کیومرث صابری فومنی (گل آقا)، دبیری شورای نویسندگان هفته نامۀ گل آقا را برعهده گرفت. آثارش با نام های مستعار شاگرد تنبل، فینگیلی، سبد میرزا، هاله، ابوشنبلیله، خان داداش و جز آن به چاپ رسیده است. از آثار اوست: دیوان فینگیلی؛ خنده بر هر درد بی درمان دواست؛ طنزسرایان ایران از مشروطه تا انقلاب (با همکاری نجف زادۀ بارفروش).
wikijoo: فرجیان،_مرتضی_(۱۳۱۳ـ۱۳۷۴ش)