فرج سرکوهی ( متولد ۱۱ آبان ۱۳۲۶ در شیراز ) فعال سیاسی، منتقد ادبی و روزنامه نگار چپ گرای ایرانی است.
او در سال ۱۳۶۴ از بنیانگذاران مجله آدینه و از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۵ سردبیر این نشریه بود که از آن به عنوان پرنفوذترین نشریه مستقل و غیردولتی ایران در دهه ۶۰ و ۷۰ یاد می شود. سرکوهی از اعضای کانون نویسندگان ایران است و در نگارش و جمع آوری امضاهای متن ۱۳۴ ( ما نویسنده ایم ) نقش داشت.
... [مشاهده متن کامل]
فرج سرکوهی در شیراز مدرسه رفت و سپس برای ادامه تحصیلات به تبریز رفت و در دانشگاه تبریز علوم اجتماعی و ادبیات فارسی خواند. او در دوران دانشگاهی در انتشار چند نشریه ادبی و هنری از جمله نشریه آدینه، ضمیمه ادبی مهد آزادی و با صمد بهرنگی، کاظم سعادتی، بهروز دهقانی، علیرضا نابدل و غلام حسین ساعدی همکاری داشت. محفل صمد ( که ساعدی به آن نزدیک بود ) ادبی، هنری و سیاسی با گرایش چپ نو بود. این افراد منتقد چپ سنتی و حزب توده و شوروی بودند و به دنبال راه ها و مفاهیم نو با گرایش چپ بودند. بعدها نخستین هستهٔ تبریز چریک های فدایی خلق از همین محفل برخاست.
فرج سرکوهی در سال ۱۳۴۵ به مدت سه ماه و در سال ۱۳۴۶، که به عنوان یکی از فعالان اعتصاب های دانشجویی فعالیت می کرد، به مدت حدود یک سال به اتهام شرکت در جنبش های دانشجویی علیه شاه به زندان افتاد و در سال ۱۳۵۰ مجدداً دستگیر و به ۱۵ سال زندان محکوم شد. نقی حمیدیان از رهبران سابق فدائیان خلق، سرکوهی را عضو گروه معروف به «ستاره سرخ» ذکر می کند. در روزهای پیروزی انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ سرکوهی همراه دیگر زندانیان سیاسی از زندان آزاد شد.
سرکوهی در دوران کوتاه آزادی های نسبی پس از انقلاب به عنوان روزنامه نگار و مقاله نویس با نشریات تهران مصور و ایران همکاری داشت. پس از سرکوب های سال ۱۳۶۰، دستگیری نیروهای اپوزیسیون و تعطیلی نشریات غیردولتی به مدت چند سال خانه نشین شد.
فرج سرکوهی در سال ۱۳۶۴ همراه سیروس علی نژاد، مسعود بهنود و غلام حسین ذاکری مجله آدینه را بنیان نهاد و از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۵ سردبیر این نشریه بود. سرکوهی علاوه بر سردبیری نشریه مقالات متعددی دربارهٔ مسائل ادبی، فرهنگی و اجتماعی نوشت و با تعداد زیادی از شخصیت های فرهنگی و سیاسی ایرانی مانند حسین علیزاده، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، پرویز ناتل خانلری، امیر حسین آریان پور، هوشنگ گلشیری، علیرضا اسپهبد، مهدی بازرگان، و… مصاحبه کرد.
او در سال ۱۳۶۴ از بنیانگذاران مجله آدینه و از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۵ سردبیر این نشریه بود که از آن به عنوان پرنفوذترین نشریه مستقل و غیردولتی ایران در دهه ۶۰ و ۷۰ یاد می شود. سرکوهی از اعضای کانون نویسندگان ایران است و در نگارش و جمع آوری امضاهای متن ۱۳۴ ( ما نویسنده ایم ) نقش داشت.
... [مشاهده متن کامل]
فرج سرکوهی در شیراز مدرسه رفت و سپس برای ادامه تحصیلات به تبریز رفت و در دانشگاه تبریز علوم اجتماعی و ادبیات فارسی خواند. او در دوران دانشگاهی در انتشار چند نشریه ادبی و هنری از جمله نشریه آدینه، ضمیمه ادبی مهد آزادی و با صمد بهرنگی، کاظم سعادتی، بهروز دهقانی، علیرضا نابدل و غلام حسین ساعدی همکاری داشت. محفل صمد ( که ساعدی به آن نزدیک بود ) ادبی، هنری و سیاسی با گرایش چپ نو بود. این افراد منتقد چپ سنتی و حزب توده و شوروی بودند و به دنبال راه ها و مفاهیم نو با گرایش چپ بودند. بعدها نخستین هستهٔ تبریز چریک های فدایی خلق از همین محفل برخاست.
فرج سرکوهی در سال ۱۳۴۵ به مدت سه ماه و در سال ۱۳۴۶، که به عنوان یکی از فعالان اعتصاب های دانشجویی فعالیت می کرد، به مدت حدود یک سال به اتهام شرکت در جنبش های دانشجویی علیه شاه به زندان افتاد و در سال ۱۳۵۰ مجدداً دستگیر و به ۱۵ سال زندان محکوم شد. نقی حمیدیان از رهبران سابق فدائیان خلق، سرکوهی را عضو گروه معروف به «ستاره سرخ» ذکر می کند. در روزهای پیروزی انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ سرکوهی همراه دیگر زندانیان سیاسی از زندان آزاد شد.
سرکوهی در دوران کوتاه آزادی های نسبی پس از انقلاب به عنوان روزنامه نگار و مقاله نویس با نشریات تهران مصور و ایران همکاری داشت. پس از سرکوب های سال ۱۳۶۰، دستگیری نیروهای اپوزیسیون و تعطیلی نشریات غیردولتی به مدت چند سال خانه نشین شد.
فرج سرکوهی در سال ۱۳۶۴ همراه سیروس علی نژاد، مسعود بهنود و غلام حسین ذاکری مجله آدینه را بنیان نهاد و از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۵ سردبیر این نشریه بود. سرکوهی علاوه بر سردبیری نشریه مقالات متعددی دربارهٔ مسائل ادبی، فرهنگی و اجتماعی نوشت و با تعداد زیادی از شخصیت های فرهنگی و سیاسی ایرانی مانند حسین علیزاده، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، پرویز ناتل خانلری، امیر حسین آریان پور، هوشنگ گلشیری، علیرضا اسپهبد، مهدی بازرگان، و… مصاحبه کرد.
