فرج الله محمودی

گرچه بنیان گذار ژئومورفولوژی در ایران، احمد مستوفی است اما می توان گفت شاخص ترین چهره ژئومورفولوژی ایران فرج الله محمودی است. محمودی که از شاگردان مستوفی بود، پس از اخذ دکتری ژئومورفولوژی از کشور فرانسه در سال ۱۳۴۶ تدریس ژئومورفولوژی را در گروه جغرافیای دانشگاه تهران به عهده گرفت. تمرکز مطالعات او بر روی زمین چهرها و فرایندهای مناطق بیابانی و به ویژه بیابان لوت بود که حتی در برخی موارد به تشریح و تحلیل مبانی فرایندهای بادی و حمل ماسه در دنیا کمک نموده است. فرج الله محمودی برای شناخت ژئومورفولوژی ایران به مدت ۷ سال ( ۱۳۵۷–۱۳۵۰ ) به بیشتر نقاط ایران سفر کرد و اطلاعات ارزشمندی را دربارهٔ ژئومورفولوژی ایران جمع آوری نمود.
فرج الله محمودی در طول دوران تدریس با استفاده از امکانات تحقیقاتی دانشگاه تهران سفرهای تحقیقاتی متعددی را انجام داد و با بسیاری از مسائل ژئومورفولوژی از ایران از نزدیک آشنا شد، به گونه ای که طی ۱۱ سال سفرهای مطالعاتی و بازدیدهای میدانی بر روی زمین در تمامی نقاط ایران، با مطالعه و بررسی بیابان ها، ماسه زارها و ریگ زارهای ایران و تقسیم بندی های آن ها، کانی های صنعتی کویر اسکلت اصلی ژئومورفولوژی ایران را پایه گذاری کرد. وی بیش از ۱۰ رساله دکترا و ده ها مقاله کارشناسی ارشد را هدایت نمود و ۱۴ سال ریاست انجمن جغرافیای ایران را دارا بود.
کتاب های تألیف و ترجمه:
شبکه آب های روان دشت لوت
جغرافیای ناحیه ای قروه، بیجار و دیوان دره