نام سلسله ای از پادشاهان عصر دیادوخ ها یعنی خلفای اسکندر که در مملکت اصلی هخامنشیان یعنی فارس نفوذی یافته و تا زمان اشکانیان حکمرانی میکردند و چندان نفوذ و استقل داشتند که بنام خود سکه می زدند .