فِربِرْن، ویلیام (۱۷۸۹ـ۱۸۷۴)(Fairbairn, William)
مهندس اسکاتلندی. طراح ماشین پرچ کاری بود که ساخت دیگ بخار برای ماشین های بخار را متحول کرد. در زمینۀ طراحی پل های بسیاری نیز کار کرد؛ ازجمله پل هایی با تیرهای قوطی شکل از جنس آهن ورزیده ساخت که نخستین بار در پل راه آهن منای استریتز، در ویلز شمالی، به کار رفت. همچنین، سازندۀ ماشین آلات ریسندگی پنبه در منچستر، و آسیای آبی در زوریخ بود (۱۸۲۴). از ۱۸۳۰، در زمینۀ کشتی سازی کار می کرد. ابتدا در منچستر بود و در آن جا کشتی را به صورت قطعات مجزا می ساخت و سپس، در کنار رود تمز به کار پرداخت و کارخانۀ میل وال آیرون وُرکس را تأسیس کرد که بیش از ۲هزار کارگر داشت. در کِلسو، واقع در راکسبرشر، زاده شد و خودآموخته بود. در دورۀ کارآموزی اش نزد آسیاب سازی در نزدیکی نیوکاسل ـ آپان ـ تاین، با دو مهندس با نام های جورج استیونسون و رابرت استیونسون دوست شد. در ۴۰سالگی، به سبب توانایی در نوآوری و مهندسی ثروتمند شده بود. موفقیت اش در طراحی ماشین پرچ کاری موجب شد رابرت استیونسون برای ساخت پل راه آهن منای با او مشورت کند.
مهندس اسکاتلندی. طراح ماشین پرچ کاری بود که ساخت دیگ بخار برای ماشین های بخار را متحول کرد. در زمینۀ طراحی پل های بسیاری نیز کار کرد؛ ازجمله پل هایی با تیرهای قوطی شکل از جنس آهن ورزیده ساخت که نخستین بار در پل راه آهن منای استریتز، در ویلز شمالی، به کار رفت. همچنین، سازندۀ ماشین آلات ریسندگی پنبه در منچستر، و آسیای آبی در زوریخ بود (۱۸۲۴). از ۱۸۳۰، در زمینۀ کشتی سازی کار می کرد. ابتدا در منچستر بود و در آن جا کشتی را به صورت قطعات مجزا می ساخت و سپس، در کنار رود تمز به کار پرداخت و کارخانۀ میل وال آیرون وُرکس را تأسیس کرد که بیش از ۲هزار کارگر داشت. در کِلسو، واقع در راکسبرشر، زاده شد و خودآموخته بود. در دورۀ کارآموزی اش نزد آسیاب سازی در نزدیکی نیوکاسل ـ آپان ـ تاین، با دو مهندس با نام های جورج استیونسون و رابرت استیونسون دوست شد. در ۴۰سالگی، به سبب توانایی در نوآوری و مهندسی ثروتمند شده بود. موفقیت اش در طراحی ماشین پرچ کاری موجب شد رابرت استیونسون برای ساخت پل راه آهن منای با او مشورت کند.
wikijoo: فربرن،_ویلیام_(۱۷۸۹ـ۱۸۷۴)