فرایند گرمازا

در ترمودینامیک، فرایند گرمازا یا فرایند اکسوترمیک؛ ( به انگلیسی: Exothermic process ) یک فرایند یا واکنشی را توصیف می کند که انرژی را از سیستم به محیط اطراف آن تخلیه می کند؛ معمولاً به شکل گرما، یا همچنین به شکل نور ( مانند جرقه، شعله، یا فلش ) ، برق ( مثلاً باتری ) ، یا صدا ( به عنوان مثال انفجار که هنگام سوزاندن هیدروژن شنیده می شود ) . اصطلاح ( اکسوترمیک exothermic ) برای نخستین بار توسط مارسلین بارتلت، دانشمند ترموشیمی فرانسوی، با استفاده از پیشوند یونانی ( έξω exō، به معنای "بیرون" ) و کلمه یونانی θερμικός ( thermicόs، یعنی "حرارتی" ) ، ساخته شد. [ ۱] در برابر این فرایند، فرایند انتروتریک ( واکنش گرماگیر ) قرار دارد که فرایندی است که انرژی را به صورت گرما جذب می کند.
این مفهوم اغلب در علوم فیزیکی تا واکنش های شیمیایی استفاده می شود؛ جایی که به عنوان انرژی پیوندی به انرژی گرمایی ( گرما ) تبدیل می شود.