فرایسته.[ ف َ ی ِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف / نف ) به معنی زیاد و زیاده.( برهان ). زیادت بود. ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). شعوری نیز فرایسته ( با راء مهمله ) ضبط می کند، اما درفرهنگ سروری فزایسته است ( با زای منقوط ) و حق همان است. ( یادداشت به خط مؤلف ). فزاییدن و فزایستن به معنی افزودن است. ( یادداشت به خط مؤلف ) : ای جای جای کاسته از خوبی باز از تو جای جای فرایسته.
