فِراگونار، ژان ـ اونورِه (۱۷۳۲ـ۱۸۰۶)(Fragonard, Jean-Honore)
تابلوی دختر جوانی در حال مطالعه، اثر فراگونار
نقاش فرانسوی. همچون استادش فرانسوا بوشه، از نمایندگان برجستۀ شیوۀ روکوکو بود. مضامین شوخ طبعانه و اغلب شهوانی آثارش در تابلوی پیش آمدهای دل انگیز تاب بازی (ح ۱۷۶۶؛ مجموعۀ والاس، لندن) مشهود است. مادام دو پومپادور از حامیان او بود. گسترۀ آثار فراگونار مضامین بسیار متنوعی را دربر می گیرد، ازجمله تابلوهایی در شیوۀ فاخر، چنان که در پردۀ کورِّسوس و کالیرهو (۱۷۶۵؛ لوور، پاریس) مشاهده می شود؛ بدیع ترین ضیافت های عاشقانه و صحنه های رویاییِ روستایی؛ مناظر شاعرانه؛ و اجرای پرنشاط و زیبای صحنه های زندگی روزمّره، ازجمله تابلوی تربیت خوب همه کار می کند (ح ۱۷۸۰؛ سائو پائولو، برزیل)، که بازنمودی است از احساس خوش دوران کودکی. در انواع اسلوب ها توانمند بود ازجمله در رنگ و روغن، پاستل، مینیاتور، چاپنقش تیزابی، آب مرکّب، و طراحی با مداد گچی. فراگونار شش ماه نزد ژان باپتیست شاردن، سپس نزد فرانسوا بوشه هنر آموخت. در ۱۷۵۲ جایزۀ رم را دریافت کرد. از ۱۷۵۶ تا ۱۷۶۱ در ایتالیا به سر برد، و از هنر تیه پولو تأثیر گرفت. آفرینش هنری اش در دوران انقلاب فرانسه در ۱۷۸۹ متوقف ماند. پانزده سالِ پایانی عمر را در دو شهر گراس و پاریس به سر برد، و با آن که با ژاک لوئی داوید طرح دوستی ریخت، خود از نقاشی کردن دست کشید؛ گویی چنین می پنداشت که هنرش با روند تاریخیِ دوران انقلاب فرانسه همخوانی ندارد.
تابلوی دختر جوانی در حال مطالعه، اثر فراگونار
نقاش فرانسوی. همچون استادش فرانسوا بوشه، از نمایندگان برجستۀ شیوۀ روکوکو بود. مضامین شوخ طبعانه و اغلب شهوانی آثارش در تابلوی پیش آمدهای دل انگیز تاب بازی (ح ۱۷۶۶؛ مجموعۀ والاس، لندن) مشهود است. مادام دو پومپادور از حامیان او بود. گسترۀ آثار فراگونار مضامین بسیار متنوعی را دربر می گیرد، ازجمله تابلوهایی در شیوۀ فاخر، چنان که در پردۀ کورِّسوس و کالیرهو (۱۷۶۵؛ لوور، پاریس) مشاهده می شود؛ بدیع ترین ضیافت های عاشقانه و صحنه های رویاییِ روستایی؛ مناظر شاعرانه؛ و اجرای پرنشاط و زیبای صحنه های زندگی روزمّره، ازجمله تابلوی تربیت خوب همه کار می کند (ح ۱۷۸۰؛ سائو پائولو، برزیل)، که بازنمودی است از احساس خوش دوران کودکی. در انواع اسلوب ها توانمند بود ازجمله در رنگ و روغن، پاستل، مینیاتور، چاپنقش تیزابی، آب مرکّب، و طراحی با مداد گچی. فراگونار شش ماه نزد ژان باپتیست شاردن، سپس نزد فرانسوا بوشه هنر آموخت. در ۱۷۵۲ جایزۀ رم را دریافت کرد. از ۱۷۵۶ تا ۱۷۶۱ در ایتالیا به سر برد، و از هنر تیه پولو تأثیر گرفت. آفرینش هنری اش در دوران انقلاب فرانسه در ۱۷۸۹ متوقف ماند. پانزده سالِ پایانی عمر را در دو شهر گراس و پاریس به سر برد، و با آن که با ژاک لوئی داوید طرح دوستی ریخت، خود از نقاشی کردن دست کشید؛ گویی چنین می پنداشت که هنرش با روند تاریخیِ دوران انقلاب فرانسه همخوانی ندارد.
wikijoo: فراگونار،_ژان_ـ_اونوره_(۱۷۳۲ـ۱۸۰۶)