فراکه

لغت نامه دهخدا

فراکه. [ ف َ ک َ ] ( اِخ ) قریه ای است در دوفرسنگی مغرب قلعه سوخته در فارس. ( از فارسنامه ابن بلخی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس