لغت نامه دهخدا
فراک. [ فْرا / ف ِ ] ( انگلیسی ، اِ ) نوعی لباس زنانه بلند. || نوعی روپوش بچگانه. ( فرهنگ «لرنر» آکسفورد ). || شنل بلند رهبانان. ( فرهنگ «لرنر» آکسفورد ) ( وبستر امریکایی ). || لباس کارگری گشاد و راحت. ( فرهنگ «لرنر» آکسفورد ). || نیم تنه نظامی. ( فرهنگ حییم ). || کت بلند سیاه رنگ مردانه ای که تا بالای زانو می آید و اکنون بیشتر به جای آن لباس دیگری پوشیده میشود که جامه صبح نام دارد. ( از فرهنگ «لرنر» آکسفورد ). این لباس در قرن نوزدهم بسیار معمول بوده است. ( از وبستر امریکایی ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - پشت ظهر مقابل رو ۲ - ( صفت ) هیز مخنث ۳ - پلید پلشت .
فرهنگ معین
(فُ ) ۱ - (اِ. ) پشت ، ظهر. مق رو. ۲ - (ص . ) هیز، مخنث . ۳ - پلید، پلشت .
فرهنگ عمید
مترادف ها
فراک، لباس رسمی شب
فراک
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
فراک ( Frock ) در حدود قرن یازدهم تا پانزدهم به عنوان نامی برای لباسی معمولاً کت مانند، استفاده شده است.
سلام وعرص ادب وخسته نباشید . .
ترجمه های لغت هائ انگلیسی به فارسی را خیلی سخت کردید. لطفا معانی کلمات مورد جستجو را خیلی راحت و روان تو سایت خوبتان بگذارید
یعنی هنوز معنی فراگ در نیروی هوائی رانتوانستم پیدا کنم. درودبر شما
ترجمه های لغت هائ انگلیسی به فارسی را خیلی سخت کردید. لطفا معانی کلمات مورد جستجو را خیلی راحت و روان تو سایت خوبتان بگذارید
یعنی هنوز معنی فراگ در نیروی هوائی رانتوانستم پیدا کنم. درودبر شما
نیم تنه نظامی