فراپوش

/farApuS/

لغت نامه دهخدا

فراپوش. [ ف َ ] ( اِمص مرکب ) بیهوشی. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). حماقت و گولی و ابلهی و نادانی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

بیهوش، ازهوش رفته.

پیشنهاد کاربران

بپرس