فراون باث ( به معنی حمام زنان ) ، یک مرکز شنا در زوریخ است که فقط در طول روز برای زنان قابل دسترسی است، یک استخر شنای رودخانه ای در لیمات است. این ساختمان در فهرست دارایی های فرهنگی با اهمیت ملی سوئیس به عنوان یک بنای تاریخی از بالاترین رده A گنجانده شده است.
ابعاد استخر برای شناگران ۳۳ در ۷ متر است که برای غیر شناگران ۳۱ در ۱۰ متر است. [ ۱]
فراون باث در ساحل چپ لیمات، نه چندان دور از Stadthaus در منطقه Lindenhof ( منطقه ۱ ) واقع شده است. Bauschänzli و Quaibrücke را می توان در نزدیکی یافت. [ ۲]
حمام عمومی برای زنان در زوریخ تا سال ۱۸۳۷ ممنوع بود. پس از لغو ممنوعیت، شهر در همان سال «حمام زنان» را در Stadthausquai ایجاد کرد. [ ۳] از آنجایی که در آن زمان هنوز در بسیاری از خانه های زوریخ آب لوله کشی وجود نداشت، حمام های زنان در ابتدا فقط برای بهداشت شخصی در نظر گرفته شده بود و نه به عنوان استخر. در سال ۱۸۸۸ حمام به شکل امروزی بازسازی شد و در آن زمان هنر نو مدرن بود. از آن زمان به بعد، این مجموعه ساختمانی جعبه ای شکل بوده است که روی لیمات شناور است و در ساحل لنگر انداخته است. تاج این بنا گنبدی است و دارای چهار برجک گوشه ای است. از پایان جنگ جهانی دوم یک کیوسک نیز در فراون باث وجود دارد که وعده های غذایی کوچک ارائه می دهد. در سال ۱۹۹۷، یک بار عصرانه نیز مجاز شد که مردان نیز مجاز به ورود به آن هستند. علاوه بر این، رویدادهای فرهنگی در Barfussbar برگزار می شود و فراون باث را می توان برای رویدادهای خصوصی اجاره کرد.
• مونیکا ایمبدن، فرانزیسکا مایستر، دانیل کورز: شهر، فضا، جنسیت: مشارکت در مطالعه فضاهای زندگی شهری در ۱۹ و ۲۰ قرن. زوریخ: کرونوس ۲۰۰۰، ص ۱۵۴.
• صفحه استخر بانوان Stadthausquai در وب سایت اداره ورزش
• وب سایت بارفوسبار
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفابعاد استخر برای شناگران ۳۳ در ۷ متر است که برای غیر شناگران ۳۱ در ۱۰ متر است. [ ۱]
فراون باث در ساحل چپ لیمات، نه چندان دور از Stadthaus در منطقه Lindenhof ( منطقه ۱ ) واقع شده است. Bauschänzli و Quaibrücke را می توان در نزدیکی یافت. [ ۲]
حمام عمومی برای زنان در زوریخ تا سال ۱۸۳۷ ممنوع بود. پس از لغو ممنوعیت، شهر در همان سال «حمام زنان» را در Stadthausquai ایجاد کرد. [ ۳] از آنجایی که در آن زمان هنوز در بسیاری از خانه های زوریخ آب لوله کشی وجود نداشت، حمام های زنان در ابتدا فقط برای بهداشت شخصی در نظر گرفته شده بود و نه به عنوان استخر. در سال ۱۸۸۸ حمام به شکل امروزی بازسازی شد و در آن زمان هنر نو مدرن بود. از آن زمان به بعد، این مجموعه ساختمانی جعبه ای شکل بوده است که روی لیمات شناور است و در ساحل لنگر انداخته است. تاج این بنا گنبدی است و دارای چهار برجک گوشه ای است. از پایان جنگ جهانی دوم یک کیوسک نیز در فراون باث وجود دارد که وعده های غذایی کوچک ارائه می دهد. در سال ۱۹۹۷، یک بار عصرانه نیز مجاز شد که مردان نیز مجاز به ورود به آن هستند. علاوه بر این، رویدادهای فرهنگی در Barfussbar برگزار می شود و فراون باث را می توان برای رویدادهای خصوصی اجاره کرد.
• مونیکا ایمبدن، فرانزیسکا مایستر، دانیل کورز: شهر، فضا، جنسیت: مشارکت در مطالعه فضاهای زندگی شهری در ۱۹ و ۲۰ قرن. زوریخ: کرونوس ۲۰۰۰، ص ۱۵۴.
• صفحه استخر بانوان Stadthausquai در وب سایت اداره ورزش
• وب سایت بارفوسبار
wiki: فراون باث