فراهیه

لغت نامه دهخدا

فراهیه. [ ف َ هی ی َ ] ( اِخ )دهی است از بخش مرکزی شهرستان میانه ، واقع در شش هزارگزی شمال میانه و شش هزارگزی شوسه تبریز به میانه. ناحیه ای است کوهستانی و معتدل و دارای 114 تن سکنه. از رودخانه محلی مشروب میشود. محصولاتش غلات ، حبوب و بزرک است. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

دانشنامه عمومی

پیشنهاد کاربران

بپرس