فراهختن

لغت نامه دهخدا

فراهختن. [ ف َ هَِ ت َ ] ( مص مرکب ) فراهیختن. آویختن. || تربیت نمودن. ادب کردن. ( برهان ). || بیرون آوردن. بیرون کردن. اخراج. ( یادداشت به خط مؤلف ).

فرهنگ معین

(فَ هِ تَ ) (مص م . ) نک فراهیختن .

پیشنهاد کاربران

بپرس