فراهانی آقا علی اکبر. فَراهانی، آقا علی اکبر (فراهان ح ۱۲۲۶ـ تهران ح ۱۲۶۷ق)
نوازندۀ ایرانی تار، سرسلسلۀ خاندان هنری «فراهانی» و فرزند شاه ولی. از بنیاد گذاران جریان موسیقی دستگاهی ایران در اجرای هنرمندانه و تأثیرگذار با تار بود و نامش در سفرنامه های سیاحان غربی و کتاب های تاریخی عصر قاجار آمده است. ظاهراً او و خاندانش در عصر ناصری به امر میرزا تقی خان امیرکبیر به تهران نقل مکان کردند و سنت هنری خود را در این شهر تداوم دادند. از او اثر ضبط شده یا نوشته شده ای موجود نیست و ساز دست او، که به «قلندر» معروف بود، نیز اکنون مفقود است. خاندان فراهانی بیش از یک قرن ونیم، اشاعه دهندۀ موسیقی ردیف دستگاهی و تکنیک های نوازندگی تار و سه تار در موسیقی رسمی ایران، (موسیقی متعلق به حوزه های بزرگ شهرنشین مانند تهران، تبریز، قزوین، شیراز) بوده اند.
نوازندۀ ایرانی تار، سرسلسلۀ خاندان هنری «فراهانی» و فرزند شاه ولی. از بنیاد گذاران جریان موسیقی دستگاهی ایران در اجرای هنرمندانه و تأثیرگذار با تار بود و نامش در سفرنامه های سیاحان غربی و کتاب های تاریخی عصر قاجار آمده است. ظاهراً او و خاندانش در عصر ناصری به امر میرزا تقی خان امیرکبیر به تهران نقل مکان کردند و سنت هنری خود را در این شهر تداوم دادند. از او اثر ضبط شده یا نوشته شده ای موجود نیست و ساز دست او، که به «قلندر» معروف بود، نیز اکنون مفقود است. خاندان فراهانی بیش از یک قرن ونیم، اشاعه دهندۀ موسیقی ردیف دستگاهی و تکنیک های نوازندگی تار و سه تار در موسیقی رسمی ایران، (موسیقی متعلق به حوزه های بزرگ شهرنشین مانند تهران، تبریز، قزوین، شیراز) بوده اند.