فرانکلین پیرس ( به انگلیسی: Franklin Pierce ) ( زادهٔ ۲۳ نوامبر ۱۸۰۴ – درگذشته ۸ اکتبر ۱۸۶۹ ) چهاردهمین رئیس جمهور آمریکا از حزب دموکرات از ۱۸۵۳ تا ۱۸۵۷ بود. او از سال ۱۸۳۷ تا ۱۸۴۲ ایالت نیوهمپشایر را به عنوان یکی از سناتورهای ایالات متحده آمریکا نمایندگی می کرده است. وی همچنین از سال ۱۸۳۳ تا ۱۸۳۷، عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا از نیوهمپشایر حوزهٔ at - large بود.
... [مشاهده متن کامل]
فرانکلین پیرس زمانی رئیس جمهوری آمریکا شد که آرامش در آمریکا حکمفرما بود و به نظر می رسید مصالحه سال۱۸۵۰، خطر توفان جدایی طلبی را برطرف ساخته است. پیرس با عمل به توصیه های مشاوران جنوبی اش سعی داشت مانع بروز توفان دیگری شود، اما سیاست های او نه تنها کمکی به برقراری آرامش نکرد بلکه سبب برهم خوردن ثبات کشور نیز شد.
فرانکلین پیرس، سال ۱۸۰۴ در نیوهمپشایر به دنیا آمد، در جوانی حقوق خواند و وارد سیاست شد. بیست و چهار ساله بود که به عضویت مجلس قانون گذاری نیوهمپشایر درآمد و دو سال بعد رئیس آن شد. در سال های دهه ۱۸۳۰ به واشینگتن رفت، ابتدا به عنوان نماینده کنگره و سپس در مقام سناتوری خدمت کرد. پیرس در جنگ مکزیک حضور داشت و دوستان نیو همپشایری پیرس، پیشنهاد نامزدی او را برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۵۲ مطرح کردند. در کنوانسیون دموکرات ها پس از ۴۸ بار رای گیری و حذف تمامی چهره های سرشناس پیرس را به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری انتخاب کردند.
فرانکلین پیرس توانست ژنرال وینفیلد اسکات، نامزد حزب ویگ را شکست دهد و به عنوان چهاردهمین رئیس جمهوری آمریکا انتخاب شود. در آن زمان جمعیت ایالات متحده ۲۳ میلیون و ۱۹۱ هزار و ۸۷۶ نفر بود. فرانکلین پیرس دوران ریاست جمهوری اش را با داغی بزرگ آغاز کرد، دو ماه پس از انتخابات، همسر و پسر یازده ساله پیرس در تصادف قطار کشته شدند.
فرانکلین پیرس در نطق مراسم ادای سوگند ریاست جمهوری، اعلام کرد دوران صلح و شکوفایی در کشور و نمایش قدرت در روابط با دیگر کشورها فرارسیده است. پیرس همچنین می گفت احتمال دارد ایالات متحده برای امنیتش، درصدد تصرف مستعمراتی برآید.
مسئله گسترش برده داری زمانی که فرانکلین پیرس به بریتانیا فشار آورد تا از منافع ویژه خود در بخش هایی از سواحل آمریکای مرکزی چشم پوشی کند و حتی زمانیکه قصد داشت اسپانیا را به فروش کوبا ترغیب کند، نگرانی ایجاد کرد.
... [مشاهده متن کامل]
فرانکلین پیرس زمانی رئیس جمهوری آمریکا شد که آرامش در آمریکا حکمفرما بود و به نظر می رسید مصالحه سال۱۸۵۰، خطر توفان جدایی طلبی را برطرف ساخته است. پیرس با عمل به توصیه های مشاوران جنوبی اش سعی داشت مانع بروز توفان دیگری شود، اما سیاست های او نه تنها کمکی به برقراری آرامش نکرد بلکه سبب برهم خوردن ثبات کشور نیز شد.
فرانکلین پیرس، سال ۱۸۰۴ در نیوهمپشایر به دنیا آمد، در جوانی حقوق خواند و وارد سیاست شد. بیست و چهار ساله بود که به عضویت مجلس قانون گذاری نیوهمپشایر درآمد و دو سال بعد رئیس آن شد. در سال های دهه ۱۸۳۰ به واشینگتن رفت، ابتدا به عنوان نماینده کنگره و سپس در مقام سناتوری خدمت کرد. پیرس در جنگ مکزیک حضور داشت و دوستان نیو همپشایری پیرس، پیشنهاد نامزدی او را برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۵۲ مطرح کردند. در کنوانسیون دموکرات ها پس از ۴۸ بار رای گیری و حذف تمامی چهره های سرشناس پیرس را به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری انتخاب کردند.
فرانکلین پیرس توانست ژنرال وینفیلد اسکات، نامزد حزب ویگ را شکست دهد و به عنوان چهاردهمین رئیس جمهوری آمریکا انتخاب شود. در آن زمان جمعیت ایالات متحده ۲۳ میلیون و ۱۹۱ هزار و ۸۷۶ نفر بود. فرانکلین پیرس دوران ریاست جمهوری اش را با داغی بزرگ آغاز کرد، دو ماه پس از انتخابات، همسر و پسر یازده ساله پیرس در تصادف قطار کشته شدند.
فرانکلین پیرس در نطق مراسم ادای سوگند ریاست جمهوری، اعلام کرد دوران صلح و شکوفایی در کشور و نمایش قدرت در روابط با دیگر کشورها فرارسیده است. پیرس همچنین می گفت احتمال دارد ایالات متحده برای امنیتش، درصدد تصرف مستعمراتی برآید.
مسئله گسترش برده داری زمانی که فرانکلین پیرس به بریتانیا فشار آورد تا از منافع ویژه خود در بخش هایی از سواحل آمریکای مرکزی چشم پوشی کند و حتی زمانیکه قصد داشت اسپانیا را به فروش کوبا ترغیب کند، نگرانی ایجاد کرد.
