فرانک وینسنت زاپا ( به انگلیسی: Frank Vincent Zappa ) ( بیست و یک دسامبر ۱۹۴۰، بالتیمور، مریلند، ایالات متحده آمریکا - ۴ دسامبر ۱۹۹۳، لس آنجلس، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا ) آهنگساز، نوازنده گیتار الکتریک و کارگردان فیلم آمریکایی بود؛ که حضوری بیش از ۳۰ ساله در حرفه خود داشت. زاپا در سبک های مختلفی از جمله راک، جاز، و موزیک کنسرت آهنگسازی کرده است. او همچنین فیلم و میوزیک ویدئو کارگردانی کرده و تعدادی کاور نیز برای آلبوم های موسیقی نیز طراحی نموده است. زاپا در طول فعالیتش بیش از ۶۰ آلبوم در پوشش گروه مادرز آو اینونشن یا فعالیت تک نفره خود منتشر کرد. او زمانی که نوجوان بود به آثار موسیقیدان های کلاسیک قرن بیستمی مانند ادگار وارز، ایگور استراوینسکی و آنتون وبرن و همچنین موسیقی ریتم اند بلوز دهه ۱۹۵۰ علاقه پیدا کرد. زاپا در همان دبیرستان شروع به نوشتن موسیقی کلاسیک کرد و هم زمان هم در گروه های ریتم اند بلوز درام می نواخت. او بعداً گیتار الکتریک را به عنوان ساز اصلی خود انتخاب کرد.
... [مشاهده متن کامل]
فرانک در سن هجده سالگی به گیتار دلبستگی یافت و نخستین گیتار زندگی اش را در سال ۱۹۵۷ هدیه گرفت. او بی آنکه از کسی کمک بگیرد، در نواختن گیتار چیرگیِ فراوان پیدا کرد. سپس، همه وقت خود صرف آموختن موسیقی سیمفونیک کرد و به آهنگسازی پرداخت. بسیاری از آثار او به دلیل تأثیراتی متفاوتی که از هنرمندان دیگر دریافت کرده غیرقابل دسته بندی بوده و گذاشتن نام یک سبک خاص به آن ها دشوار یا ناممکن است. زاپا در آلبوم آغازینش ترسیدن!، که به همراه گروهش مادران خلاقیت آن را تهیه کرد، موسیقی راک اند رول را با بداهه نوازی های دستچین شده و انواع صداهای مختلف استدیویی ترکیب کرد. زاپا در آلبوم های بعدی اش همین رویه اکسپریمنتال و خلاقانه را ادامه داد، بدون در نظر گرفتن این موضوع که موسیقی اش جاز، کلاسیک یا راک باشد. اشعار او، که اغلب هم آمیخته با طنز بودند، نمای شمایل شکنی از فرایندها، ساختارها و جنبش های سیاسی و اجتماعی ارائه می دادند. او منتقد سرسخت جریان آموزشی دوره خود و مخالف مذاهب سازمان یافته بود و در مقابل از آزادی بیان، سیستم آموزشی نیمه شخصی، مشارکت سیاسی و لغو سانسور حمایت می کرد.
او یک هنرمند بسیار پرکار بود و توانست نظر بسیاری از منتقدان را نیز به آثارش جلب کند. آلبوم های او در برخی نقاط مانند اروپا توانست موفقیت های تجاری کسب کند اما او در تمام مدت فعالیتش به عنوان هنرمندی مستقل شناخته می شد. موسیقی زاپا همچنین تأثیرات بسیاری بر روی موسیقیدان ها و آهنگسازها گذاشت.
... [مشاهده متن کامل]
فرانک در سن هجده سالگی به گیتار دلبستگی یافت و نخستین گیتار زندگی اش را در سال ۱۹۵۷ هدیه گرفت. او بی آنکه از کسی کمک بگیرد، در نواختن گیتار چیرگیِ فراوان پیدا کرد. سپس، همه وقت خود صرف آموختن موسیقی سیمفونیک کرد و به آهنگسازی پرداخت. بسیاری از آثار او به دلیل تأثیراتی متفاوتی که از هنرمندان دیگر دریافت کرده غیرقابل دسته بندی بوده و گذاشتن نام یک سبک خاص به آن ها دشوار یا ناممکن است. زاپا در آلبوم آغازینش ترسیدن!، که به همراه گروهش مادران خلاقیت آن را تهیه کرد، موسیقی راک اند رول را با بداهه نوازی های دستچین شده و انواع صداهای مختلف استدیویی ترکیب کرد. زاپا در آلبوم های بعدی اش همین رویه اکسپریمنتال و خلاقانه را ادامه داد، بدون در نظر گرفتن این موضوع که موسیقی اش جاز، کلاسیک یا راک باشد. اشعار او، که اغلب هم آمیخته با طنز بودند، نمای شمایل شکنی از فرایندها، ساختارها و جنبش های سیاسی و اجتماعی ارائه می دادند. او منتقد سرسخت جریان آموزشی دوره خود و مخالف مذاهب سازمان یافته بود و در مقابل از آزادی بیان، سیستم آموزشی نیمه شخصی، مشارکت سیاسی و لغو سانسور حمایت می کرد.
او یک هنرمند بسیار پرکار بود و توانست نظر بسیاری از منتقدان را نیز به آثارش جلب کند. آلبوم های او در برخی نقاط مانند اروپا توانست موفقیت های تجاری کسب کند اما او در تمام مدت فعالیتش به عنوان هنرمندی مستقل شناخته می شد. موسیقی زاپا همچنین تأثیرات بسیاری بر روی موسیقیدان ها و آهنگسازها گذاشت.
